Hartenkreten

hartenkreet (nr. 53.944):

Winter Maan(d)

het was in die dagen
Kerst was wit zoals het hoort
het zondagsschool Kerstkado zette
in een boek van W.G. van de Hulst
z'n verheven boodschap voort

het ijs op met botte houtjes
schaatsen nooit geleerd - ondanks veel geduld
je vond het wel verdraaid koudjes
maar het trok weg als je warme chocola bij
de koek en zopie tent had gescoord

dat verschijnsel noemden we winter
van de mogelijkheid dat ijskappen
konden smelten hadden we nog nooit gehoord
het waarom en waardoor willen we
nu blijkbaar nog steeds niet snappen

over pakweg honderd jaren
is het zover dat we per boot over het land van
Amsterdam naar Utrecht varen
en komen ze weer terug
die pestrat en doodenge malariamug

ach dat heeft niets romantisch toch?
wat vroeger was verdween te snel komt nooit terug
wat later komt komt tegenwoordig veel te vlug
eind deze eeuw op vakantie naar de maan
even kijken hoe de kolonies daar er voor staan

Ben ik blij - ik heb mijn verleden nog