OP DE AVOND VAN MIJN DOOD

Razende stormen gieren rond het huis
mijn zuchten vallen daarbij in het niet
Ik lig hier even alleen en draag 't kruis
en overdenk wat in 't leven is geschied


Zachte winden glijden in mijn innerlijk
dankbaarheid, 't blijft een deel van mij
Naast mij staat 't schitterend bloemstuk
't is 't oud trouwboeket van ons allebei


Strakjes nadert mijn zachte dood toch
ik voel diens fluisterstem in mijn hart;
Ik fluister een laatste wens heb ik nog;
ons voorbereiden op die hemelse start


Ik wil een kus, echter zonder afscheid
want hier boven sta ik straks op wacht
Er is beslist geen tijd in de eeuwigheid
kom je, zie dan dat je man je toelacht


Razende stormen loeien rond het huis
't schijnt toch mijn afscheidssymfonie
Langzaam zweef ik weg naar die sluis
ik ga als, heel mijn leven, in harmonie

Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl

Schrijver: Ton Rijkers, 14 mei 2021

schatrijkzeelandnet.nl

Biografie van deze schrijver

Sterven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 241