Hoor Mij Aan
de dovenetel luistert niet
de ogentroost biedt geen
soelaas voor mijn verdriet
het ochtendgloren wou
mij ook al niet aanhoren
zelfs het viooltje streek
niet over haar hart en liet
mij achter – totaal verward
vanochtend liet de ochtenddauw
mij ook al alleen staan in de kou
en toen ik de vroegste vogel
mijn probleem had voorgelegd
vloog ze met haar eerste worm
snel uit het zicht zonder
ook maar iets te hebben gezegd
maar echt ik weet wel waar
ik terecht kan voor gehoor
voor dat luisterende oor
dat is bij die ene vrouw
mijn liefste altijd weer bij jou
en toch heeft de natuur mij
op haar manier wel degelijk getroost
heel subtiel heel teder en fijn
door zich op haar mooist te tonen
door gewoon zichzelf te zijn
Inzender: C.A. de Boer, 26 mei 2021
Geplaatst in de categorie: emoties