Woekerjaren
Een oudgeworden bioloog ben ik.
Een uitgedachte filosoof.
Zoals gouden vissen zwemmen,
wil ik niet overleven.
In een kom.
Zoals kanaries mogen vliegen.
In een kooi.
Zoals kippen scharrelen.
In een hok.
Ik wil, met fouten en gebreken,
beslagen ramen open breken.
Hersenspinsels laten waaien.
Wilde haren groeien laten.
Met mijn jaren woeker ik.
Met verstand en gevoel,
wil ik liefde voelen.
In hart en kop.
Een jonggebleven dichter ben ik.
Zie ook: http://www.albertweijman.nl
Schrijver: Albert C M Weijman, 6 september 2021
Geplaatst in de categorie: natuur