Het leven is passen en meten

Het leven is passen en meten
En dat geldt zeker in een klein huis 3 hoog
Met 2 mannen en veel heel veel spullen
Alhoewel we heel af en toe opruimen toepassen
Het meeste wordt geordend, gearchiveerd en op geborgen
En daar vind ik zelfs de kleinste gaatjes voor

Ik heb een timmermansoog voor
Plekjes, plankjes, plaatsje voor diverse spullen
Maar kan nog geen spijker recht slaan
Schroeven gaat nog wel met het fretboortje
Want elektrisch gereedschap is mij vreemd
Niets mogen leren van mijn vaders rechte handen

Behalve dan schuren, dus ik schuur wat af
De aangekoekte pannen zijn mijn favoriet
de tegeltjes van de douchecabine, het keukenaanrecht
De wc, de wastafel, de buitenkant van de wasmachine
Schoon, netjes en opgeruimd is mijn credo
Maar veelal verlies ik ook daarin het geloof

Soms is het link wat ik met mijn legowijsheid kan en doe
Houdt ie het of stort die stellage, die kast in
Ik ben niet van het slijmen maar wel van het lijmen
Zowel met materies als met mensen
Ik plak graag m’n relaties weer aan elkaar
En dozen met verzakte bodems en deksels

Natuurlijk is iets of wat of meer wel eens zoek, kwijt
En wil je dat naarstig weer snel kunnen betasten
Dan laat ik dat rusten doe m’n best om te vergeten
Tot het ‘iets of wat’ me zomaar weer te binnen schiet
Want m’n chaotie is er niet 1 van de intrinsieke wanorde
Soms wel van de waan van de 'uren, dagen, maanden, jaren'

Misschien hangt mijn leven wel van droogzand aan elkaar
Maar ik ben toch gelukkig een heel end gekomen
Natuurlijk glipt soms het zand door m’n vingers
Maar dan bouw ik weer een nieuw luchtkasteel
En wat ik digitaal heb toevertrouwd aan de wereld
Hoop ik na mijn overlijden in de ‘cloud’ weer te vinden

Je mag me gerust een rommelpot of zelfs poot noemen
Want de hersenhelften van een ‘homo’ zijn uniek
Het is daarom, dat ik ze ter beschikking heb gesteld
Aan Prof Swaab van het Nederlands Herseninstituut
En als dan zielloos mijn lichaam ligt op de snijtafel
Hoor ik als laatste restje “Dat wordt passen en meten”

... Ik heb een codicilkaartje op naam van Jan Jacob Krediet van den Bos- Broer tot toestemming voor de Nederlandse Hersenbank dat mijn hersenen na overlijden beschikbaar zijn voor wetenschappelijk onderzoek en het resultaat zal zijn, dat ik een gewoon gemiddeld mens was! ...

Zie ook: http://www.janjacobkrediet.nl

Schrijver: Jean Fermate
Inzender: Jan Jacob Krediet, 26 oktober 2021