Echo
Er klinkt een echo,
uit een ver verleden.
Mijn moeder roept mijn naam.
Ik zie mijzelf als kind… al hollend.
Roepende: “Ik kom eraan.”
Zo duidelijk versta ik haar.
Niet alleen de beelden zie ik dan,
maar ook het geluid is opgeslagen.
Haar stem, zoals ze vroeger riep.
Dat ik dát uit mijn herinnering putten kan.
Want ik ging wel eens zwerven,
ver weg bij haar vandaan.
Genietend van het leven om mij heen,
haar stem kon mij bereiken,
al riep ze slechts mijn naam.
Ik ben nu zelfs al ouder,
al ouder dan dat zij toen was.
Ik plukte toen steeds bloempjes,
ze was er blij mee…, want ’t is waar,
Ik gaf ze steeds aan haar.
Ik voel nog steeds de band met haar,
het oude vrouwtje met haar schort.
Het is zolang geleden,
maar ik besef…
ik hou nog steeds van haar
Een echo uit een ver verleden,
zo duidelijk en klaar,
geeft mij een blij gevoel.
Komt steeds mijn dagen kleuren,
brengt mij een levensdoel.
... Mijn moeder's stem, zo duidelijk in mijn dromen... ...
Schrijver: AntjeInzender: A.Stik-Snijder, 12 maart 2022
Geplaatst in de categorie: familie