Kompas

Ik weet nog dat we op deze bank zaten.
Om het verste pitten spuugden.
Later je lang naar je kaart staarde.
Je het noorden zocht.
Langs mos op de stammen.
De witte plooien me deden denken aan de lanen.
Hoe wijde brandwegen lopen.
Dwars het dennenbos doorklieven.
Een eenzame roze zwemband geeft zich over
aan hoe grillig iets kan stromen.
Rond de plek waar we toen aten groeien kersenbomen.

Afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 463