Alleen de reigers zien mijn tranen
Dan, in de ochtend ben ik eindelijk alleen
Een zachte wind suist langs mijn oren
Mist nevelt op mijn gezicht
Een zoete zomer is vervlogen
Maakt plaats voor wat ik wist dat zou komen
Grijze wolken halen me langzaam in
Op mijn wangen komt alles samen
De mist, de nevel, de motregen
Ten slotte mijn zoute tranen
In het weiland wachten de reigers me op
Staand op lange poten in de koele ochtenddauw
Hun snavels op zoek naar wat er onder het gras verborgen zit
3 oktober 2024
Geplaatst in de categorie: emoties