ZO ZACHT
even meende ik 
het voorjaar te ruiken
zo teder en zo zacht
vogeltjes gingen al voorzichtig
zingen en zich 
aan elkaar opdringen
het was dus bedrog
hij spreidde z’n witte deken
alsnog over het land
en strooide sneeuwvlokken
met een olijke glimlach 
voorzichtig uit z’n losse hand
noodzaakte tot wintersokken
ja hij hield me voor de gek
en is er dus toch nog
zo teder en zo zacht
Inzender: C.A. de Boer, 15 februari 2025
Geplaatst in de categorie: natuur

 Geef je reactie op deze inzending:
Geef je reactie op deze inzending: