ZO ZACHT
even meende ik
het voorjaar te ruiken
zo teder en zo zacht
vogeltjes gingen al voorzichtig
zingen en zich
aan elkaar opdringen
het was dus bedrog
hij spreidde z’n witte deken
alsnog over het land
en strooide sneeuwvlokken
met een olijke glimlach
voorzichtig uit z’n losse hand
noodzaakte tot wintersokken
ja hij hield me voor de gek
en is er dus toch nog
zo teder en zo zacht
Inzender: C.A. de Boer, 15 februari 2025
Geplaatst in de categorie: natuur