MIJN AL
Liggend onder een immens hoge spar
sper ik effe met mijn eigen geleefde leven
laat ik de hoogte-, diepte-, pijn- en fijn-punten
van mijn zaligheden en (on)zekerheden helemaal los
laat ze, laat het bezinken, inklinken
mijn ziel neemt nu een hoge vlucht
maar raakt niet meer gewond, verwond
langs de stam met vele kale takken
en diverse levens-ongemakken, doch
stijgt langs die mooie liefdevolle
jong en frisse rijke groene sparrentop
naar een geheel onbewolkte stralende
lichtblauwe blije vrije kei van 'n hemel
waar ik uiteindelijk pijlsnel doorschiet
zoals die uitschietende hoge spar en
wortel schiet voor eeuwig en eeuwig
in het onvoorstelbare oneindige heelal
Mijn al!
... Ik sta met beide benen op de grond, maar het fantaseren over 'HOE DOOD EN DAN DAARNAMAALS' blijft mij inspireren en nu ga ik weer te voet horizontaal wandelen! ...
Zie ook: http://www.janjacobkrediet.nl
Schrijver: Jean Fermate
Inzender: Jan Jacob Krediet Van den Bos, 27 april 2025
Geplaatst in de categorie: overlijden