Wolkenbeeltenis
In de wolken verschijnt zij,
De vrouw met wie ik zo graag vrij,
De vrouw die mijn alles is,
De vrouw, ik nu al zo lange mis.
Helaas waaien de wolken uiteen,
Waardoor zij weer verdween,
Haar beeld is nog op mijn netvlies,
Even, tot ik haar weer verlies.
Als ik mijn ogen weer open doe,
Zijn de wolken weg,
Daarom doe ik ze gauw weer toe,
Maar ze is voorgoed uit mijn zicht,
Verdwenen in ’t diepe blauw,
Opgegaan in 'n eindeloos vergezicht
Geplaatst in de categorie: overlijden