"afscheid"
Ik keek in je ogen en zag al je pijn,
En al je angst om morgen niet meer hier te zijn,
Ik keek in je ogen en zag je vermoeidheid,
Van het volhouden van die o zo zware strijd,
De blik in je ogen zei mij daarentegen,
Dat je tot het einde zou vechten voor je leven,
Ik keek in je ogen en zag bovendien,
Gedwongen afscheid, omdat je wist dat je me hierna nooit meer zou zien.
Ik keek je aan en probeerde mijn tranen te verschuilen,
En wenste of ik alsjeblieft met je mocht ruilen,
Ik pakte je hand en aarzelde even,
Jou wou ik echt niet missen in mijn leven,
Ik moest gaan, het was nu tijd,
Voor mij om te gaan, maar niet voor afscheid,
Jij sloot je ogen met het idee,
Iedereen neemt me in gedachten met zich mee,
En in wat komt na dit leven,
Kom ik iedereen opnieuw tegen.
Jonathan, Je hebt moedig gestreden,
Je hebt een plek in mijn hart, en in die van velen.
Inzender: Suzanne, 14 september 2002
hotmail.comGeplaatst in de categorie: overlijden
overleden
2.773
Geef je reactie op deze inzending:
en als ik kon toveren toverde ik hem als eerste terug.
ik hoop dat je je er doorheen kunt slaan
ik zal aan jullie denken in deze moeilijke tijd
Ontzettend mooi gedicht!
en vergeet niet dat je er altijd met me over kan praten! ik hou van jou!
helaas ben ik degene die er over niet al te lange tijd niet meer zal zijn en ik hoop dat hij dan in dit gedicht steun vindt,
en ik hoop dat hij door kan gaan.
Een topgedicht, heel mooi.
sterkte nog!
en de tranen sprongen me in mijn ogen.
Zoveel herkenning..
Wat knap dat je dit gemaakt hebt.
echt mooi! een 10!