Hij
Met een potlood in zijn hand
kijkt hij uit het raam.
Voor hem ligt een vel papier
daarop wel vijftien keer zijn naam.
Er loopt een druppel uit zijn neus
langzaam omlaag naar zijn mond.
Hij kijkt paniekerig om zich heen,
zijn zakdoek ligt namelijk op de grond.
Wild slaat hij om zich heen,
hij kan niet goed tegen paniek.
Dan gaat hij schoppen en slaan,
hij is namelijk geestelijk ziek.
Veel gevoelens heeft hij niet,
hij kent alleen paniek en rust.
Gelukkig is daar de zuster,
die zijn paniek zachtjes sust.
Zijn neus wordt afgeveegd,
hij gaat weer zitten bij het raam.
Hij pakt zijn potlood en zet trots
voor de zestiende keer zijn naam.
Geplaatst in de categorie: ziekte
een super gedichtje...
Ik weet alleen niet waar je je inspiratie vandaan haalt. ;)
Vind het een heel goed gedicht,
ik weet niet waarom maar op de een of andere manier spreekt het mij aan,
zeker de laatste strofe vind ik geweldig!
klasse !!!