De Milde Keizer

In het keizerrijk woonde de blauwgevlekte slaaf
in de schaduw van een zomereik.
2 dochters had hij.
Ze graaien naar de kopermunten
verkopen hun zalig lichaam aan de keizer,
die grijnst in de tuin,
boven het puin van gesneuvelden.
Ze stelen zijn zegelringen, halssnoeren.
smelten ze bij de bonkige smid.
De keizer wil de bronzen klok horen,
Want zijn vader wordt wat kinds en doof.
Elke avond test hij de tien grendels van de schatkist
op de roofzucht van een rebellenmacht.
2 maagden schonk de slaaf aan de botergeile keizer.
Ze mogen hem koelte toewuiven met palmtakken
hem druiven voeren met wulpse zwier.
Ze kronkelen tussen de lakens,
dragen een lied op aan zijn valse troon.
Waarom blijft de keizer onaantastbaar
want zijn diepe stem
lijkt niet op een geschenk van de Oppergod
eerder een verbod op het losbandig genot.

Bij zonsopgang reikt de slaaf naar de gloed van zijn huid
en wekt hem…fluistert een sprookje
over een ander rijk, de belofte van een bruid.

Schrijver: Wimper, 27 februari 2003

wimvandeleenehotmail.com

keizer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 5 stemmen 767