De ballade van ... (Geef vrede een kans)
Zij droeg om haar schouders ‘n Canon,
maakte foto’s van hoe het vroeger was.
Ze maakte foto’s ook van John Lennon,
toen ze de doodsangst in z’n ogen las.
En het kerfde diepe sporen in haar ziel,
ze wilde wel, maar kon ‘t niet verklaren.
Ze weet nog, toen hij stervend neerviel,
wat zijn allerlaatste woorden waren:
Geef vrede een kans ...
Maar gek hoe het leven met je speelt,
hoe oorlogen doorgaan, bitter geweld.
Kijk eens hoe de wereld is verdeeld,
alsof alleen de haat, de nijd nog telt.
Soldaten komen en soldaten sterven,
kinderen nog, stuurloos gestuurd.
Hun wereld valt hard aan scherven,
en niemand weet hoe lang ‘t nog duurt.
Voordat er ooit vrede zal komen,
een vrede die voor altijd blijft.
Nu nog bestaat ‘t alleen in dromen,
een vrede die je met bloed schrijft.
De vrede gaat steeds kopje onder,
zij legt het vast met haar Canon.
Maar ze gelooft nog in het wonder,
in de woorden van John Lennon:
Geef vrede een kans ...
Geplaatst in de categorie: actualiteit