Alles gaat dood.
Sterven van verlangen,
dat is er met mij gebeurd.
Mijn ziel gevangen,
en mijn hart in 1000 stukken verscheurd.
Mijn dagen zijn geteld,
het gevecht is verloren.
Liefde die mij zo kwelt,
en pijlen die mijn hart doorboren.
Op sterven na dood,
mijn masker reeds opgezet.
Verdriet is mijn bondgenoot,
en voorgoed gebroken is mijn verzet.
Mijn tranen verdwijnen,
mijn emoties zijn vermoord.
De zon zal nooit meer schijnen,
mijn smeekbedes werden niet verhoord...
Geplaatst in de categorie: verdriet
Jammer dat het zo'n verdriet geeft...