Hartenkreten

2006

hartenkreet (nr. 3.658):

Onbeantwoord

Mijn gedachten staan niet stil,
zelfs 's nachts heb ik geen rust.
Het begon allemaal in april,
nadat jij me had gekust.

Wat ik niet had voorzien,
overkwam me toch.
Ik voelde me weer achttien,
dit gevoel was geen bedrog!

Ik was de kluts kwijt,
wat de kluts ook moge zijn.
Genoot volop van jouw aanwezigheid,
alles voelde zo goed en zo fijn.

Je was zo betrouwbaar,
een man om op te bouwen.
Gevat en onweerstaanbaar,
ja ik ben van je gaan houden.

Soms, als ik in je ogen keek,
bekroop me een angstig gevoel.
Stel dat mijn gevoel waarheid bleek,
en we hadden niet hetzelfde doel?

Ik wilde nergens naar vragen,
genoot van de momenten met jou.
Het stemmetje bleef echter knagen,
"Ben ik voor jou wel de ware vrouw?".

Mijn angst bleek helaas terecht
je kan mijn gevoelens niet beantwoorden
Een toekomst met ons zie je niet echt
je zoekt zelf nog naar de antwoorden

Met mij samen zijn vind je fijn,
je wilt mij in je leven.
Je vroeg me om voor nu je vriend te zijn,
het antwoord kan ik je nog niet geven.