Blauwe opening
Mijn handen beven als ik aan je denk
Mijn lichaam rilt bij de gedachten die ik krijg
Het is zo koud hier zonder jou
De zon verzwolgen, zwarte hemel
Geen liedjes van de vogels meer
De bloemen verliezen ineens hun geur
De schilderijen aan mijn muren grijs
Ze zijn beroofd van elke kleur
En zittend op mijn blauwe bank
Mijn blik dwalend over het veld
voel ik me hulpeloos, ik ben verdwaald
De lucht heeft het mij verteld
Ik ben alleen en zal dat blijven
Geen blauwe hemelen meer voor mij
De zon zal nooit meer boven komen
Er bestaat slechts een blauwe opening,
dat ben jij
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid