De weg naar de glimlach
Vraag me niet om te vergeten
of gewoon nu door te gaan
misschien, als `t verdriet wat is gesleten
kan ik het weer beter aan.
Nu..voel ik nog diep van binnen
leegte, pijn, een open wond
`t bleek `n einde van beginnen
toch blijft liefde ons verbond.
Mijn ziel dwaalt rusteloze wegen
verblind door tranen, zonder zicht
`k voel me zo hopeloos verloren
zoek tastend `n uitweg naar `t licht.
Men zegt, de tijd heelt alle wonden
als je `t maar de ruimte geeft
er komt `n dag, dat ik kan zeggen
`k heb mijn glimlach t`rug gevonden.
Tot zolang wil ik rouwen
om wie `k verloren ben.
Mijn tranen stromen de weg
naar de glimlach.
Geplaatst in de categorie: verdriet
maar na tranen komt de glimlach echt wel terug.
Sterkte.