Stigma
De tijd voedt mijn wonden
eerder dan dat hij ze heelt.
Helen doet hij alleen de gezonden,
de mensen die goed zijn bedeeld.
Ben je eenmaal diep geschonden,
heeft iemand je opengebroken,
zonder dat je wilde vastgebonden
en je in het huiverend hart gestoken:
dan is elke dag weer een titanenstrijd,
een gevecht om dood en leven;
niemand die je daarvan bevrijdt,
je vrede en rust kan geven.
Gehavend moet je het bestaan maar dulden
en al wat je in het zweet werkend bereikt
zullen anderen gretig voor je vergulden,
beamend hoezeer je hun leven verrijkt.
Geplaatst in de categorie: woede