Doodstil

De wind voert stemmen
mee in je hoofd,
de golven verfrissen
je gedachten.

In de wind en in de golven
hoor je muziek, hoor je gezang,
maar het maakt je niet bang.

Onrustig wordt de stilte echter
wanneer je het tranende zout
op je lippen proeft.

Wanneer je heen wilt gaan
voorbij de duinen van je leven,
wanneer de einder is opgebrand
in’t opgedroogde zand.

Wanneer dorre halmen
graaien naar het binnenste in je lijf,
wanneer de zee doodstil blijft treuren
om een wegebbende herinnering,
vergeten door de tijd.

doodstil

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 803