Hartenkreten

hartenkreet (nr. 7.027):

Horizontaal

Om de zoveel tijd verdwaal ik aan zee
geheel bewust een oneindige blik
sombere dagdromen maken hun entree
opvallend dat ik daar niet meer van schrik

Golven deinzen nergens voor terug
oneindig vertellen ze elk een verhaal
avondwolken slaan een hemelse brug
de zon spreekt bijna horizontaal

Ik heb mijn gedachten in zee gestrooid
zoals een urn haar as laat verwaaien
mijn karaf met zorgen leeggegooid
hopelijk gaat de wind straks draaien...