Het blaadje en de boom
Het was de boom
die haar mooiste blad verloor.
Want de wind had haar lief,
maar hield teveel van haar
om haar aan te kunnen horen
zonder dat hij bij haar kon zijn.
En de wind liep weg van haar
omdat hij niet meer zou kunnen
zeggen, en niet minder
dan dat hij haar miste,
ook al verdroeg hij dat niet.
Het blaadje jammerde,
losgeraakt van de vertrouwde tak
en rende, verschroeid door liefde
de wind achterna, die haar ontweek.
De wind hield teveel van haar
en zij hield teveel van de wind.
Bij het aantreden van de nacht
staakte zij vermoeid haar achtervolging
en wachtte zij totdat de tranen
door de ochtendzon zouden drogen,
waarna ze opnieuw op zoek ging naar de wind.
Geplaatst in de categorie: verdriet