Zongeluk

Zongekleurd en uitgewaaid
lig ik naast je
in het zand
Ik lik de pekel
van je lippen
en kus de hemel
in je ogen
Volg met mijn vinger
het lijntje naast je mond
Snuif de zee op
uit je haar
en bewaar haar in mijn bloed
dat deint gelijk de golven
Ik vang de tijd
als met zachte tred
het schemeruur nadert

Dan vluchten we samen
tot daar
waar het duister geen toegang heeft...

Biografie van deze schrijver

verlangen zongeluk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 1.058