Hartenkreten

hartenkreet (nr. 9.211):

Smaak van verdriet

Ik laat mijn eigen hart even uit
dolend in de nacht over straat
mijn gevoel belazert de kluit
alsof alles goed met mij gaat

Mijn wereld is in mist verdwaald
de controle is weer eens volledig zoek
spanning gaat door het oog van de naald
ik zie het verleden op bijna elke hoek

Eigenlijk verlang ik naar mijn bed
maar verdriet laat zich goed smaken
in gedachten heb ik de tijd stilgezet
om daarna nooit meer te ontwaken