Hartenkreten

hartenkreet (nr. 9.989):

DANKBAAR ZIJN

Mijn gedachten laat ik dwalen
langs mooi vervlogen jeugd
al die mooie herinneringen
brengen mij zoveel vreugd.

Ik zie de groene appelboom
en het water achter de dijk
wat ben ik een bevoorrecht mens
als ik al die dingen zo bekijk.

Mijn eerste mooie rode step
waar ik mee mocht tot het eind van de straat
en stiekem een stukje verder ging
ach je weet wel hoe dat gaat.

Een putje om te knikkeren
of hinkelen op de stoep
doof zijn als je niks wilde horen
je ogen dicht als je trapte in de poep.

Graven in mijn herinneringen
soms met een traan of een lach
dankbaar dat ik nog herinneren kan
en al deze dingen weer zag.