de wind

De wind speelt met mijn haren,
zoals de zee met de golven.
Hij streelt mijn wangen,
wat schuchter en vlug.

Hij speelt met mijn muts,
als een kind met zijn speeltje.
Hij fluit in mijn oren,
een lieflijk lied, dat ik wil horen.

Moeizaam trekt hij aan mijn jas,
hij zoekt in mijn zakken.
Ik lach en laat mij meedrijven,
met mijn rug tegen hem aan.

Hij laat de bladeren opwaaien,
om ze dan in de hoogte te blazen.
Ik doe mijn ogen dicht
en laat hem begaan.

Hij is de wind, zonder hem
is er een zaadloos bestaan.

Schrijver: claire vanfleteren, 2 maart 2005

claire.vanfleterenskynet.be

de wind

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 384