Mijn Tuinkind...
Het geduldige papier ligt te wachten
op mijn vele gevarieerde gedachten…
Soms weet ik niet wat
ik als eerste schrijven moet
omdat ik vol ijver
met mijn gevoelens wedijver.
Omdat ik na een ontspannen avond
in de tuin, schommelend
half dommelend
mezelf weer vol leven vond.
Ik ruik de bloemen, ik hoor
de vogels, ze zingen in koor
hun zomeravondlied;
geen zorgen of verdriet.
Samen met mijn kind wiegen…
gebaren die er niet om liegen
dat ze oprecht zijn, haar ogen
twinkelen als druppels regen
weerspiegeld in regenbogen
Zij geven mijn leven kleur
en een reden om te genieten
van een zomeravond… open tuindeur,
glaasje wijn, een goed humeur.
Zij weet net als ik hoe ik geniet:
Je zou het beamen als je haar stralende ogen ziet…
Geplaatst in de categorie: kinderen