Hartenkreten

hartenkreet (nr. 13.894):

hij danst voor zijn tandarts

dansend voor
de tralies van
zijn bestaan

zijn gebit was
er allang aan
nu kan hij
zelf weer gaan

hij hangt
aan de wilgen
bij zijn valies
zijn druiven
zijn druiven zuur

dansend voor zijn spiegel
kan hij niet meer
sjansen met
een beeld

dansend in spiegels
in totaal z’n tijd
zijgt de tijd
ineen
met een klap

hij danst met
verlies als evenbeeld

zijn levend avontuur
als hij
- van gister' -
uitgebeeld