laten leven

Ik roep zo hard
dat de doven hoofdpijn krijgen
dat de woorden je bedreigen
maar je hoort me niet
Ik schud de boom
totdat zijn wortels krullen
het kraken je oren zal vullen
zolang je mij maar ziet
Ik spreid gedachten
over ellenlange, vochtige paden
tot ze in eigen zweet baden
maar wat heeft het voor zin?
Ik spaar mijn krachten
want het leven duurt nog lang
Net dat maakt me soms bang
hoewel ik elke dag opnieuw begin
Ik weet niet wat ik schrijf,
probeer me te vergeven
kwestie van laten leven
en lach soms eens naar mij
Want in mijn bange lijf
krioelt het van de dromen
die uit trachten te komen
Die dromen zijn van mij.

paden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 14 stemmen 895