inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 14.734):

Door de dalen

Ik denk dat het wel zal wennen.
Dat beloofde je me toch?
Dan zal ik zonder knots of staf,
mijn eigen weg wel vinden,
door de dalen van duisternis en dood.

Terwijl ik nerveus en angstig
in mezelf mompel over tranen en een verloren stad,
die ik niet eens meer kan herkennen aan de horizon.

Als de stromen mij dan van daar brengen
tot waar ik de liefde niet versta,
ben ik geworden tot een stuk metaal
dat de schoonheid van de zon weliswaar weerspiegelt,
maar nooit ten volle kennen zal.

Weg met de dag waarop ik werd geboren!
Ik ken geen rust, geen vrede.
En de paden blijven voor mij verborgen,
sinds jouw armen mij geen heil meer brengen
en jij mij niet meer bij de hand pakt.

Ik denk dat het nooit zal wennen.
En daarmee is jouw belofte
geen belofte, maar een hoop
die als kaars in de wind tijdelijk mijn pad verlichtte
maar met de storm tot doven kwam.

Schrijver: Roel van Rijswijk, 1 oktober 2005


Geplaatst in de categorie: religie

4.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 700

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)