inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 15.374):

Ontbinding

Stilaan bevangt mij d'ironie
alsof ik, door de schijn bedrogen
en slechts door geest en woord bewogen,
alom ontbinding om me zie;
in elk bestaan ligt opgesloten
het oude leven af te stoten
zonder enig compromis.

Te vaak zag ik door zelfzucht
de grootste liefde afgebroken
en elke gedachte, onbesproken,
sterven als een ongeboren vrucht;
verloren wat had moeten binden
om het nooit meer te hervinden
wordt leven tot een solovlucht.

Laat mij in de tijd die rest
zwijgend en in stil beschouwen
vreedzaam aan een einde bouwen
ondanks innerlijk protest;
in d'onthechting van 't verleden,
onherroepelijk ingetreden,
word ik voor het laatst getest.

Schrijver: Han Marquart, 24 november 2005


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 578

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Mirjam
Datum:
8 december 2005
Email:
Je hebt jezelf weer overtroffen met dit gedicht, pijnlijk mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)