Ane K. Dote gaat onvervaard op stap (het is hem heus het is geen grap) Zwijgend treedt hij door de voordeur (glasgerinkel betekent groot malheur) Bloedend richt hij zijn onzekere schreden (de tijd van rennen is al lang geleden) Naar de Eerste Hulp Post om de hoek (gesloten van 12 tot 1, dat’s andere koek) Lopend naast zijn dure, exquise…

droom aan scherven, in tienen thans genegen minder hoog te achten onzinnigheid te zeven na veel zessen en vijfen want fier deelt de vierendeler uit ik tel verder af driewerf tweespalt eenvoud mijn schaal van dichter eindigt bij onbenul…

Ik schreef letters, schreef-, Maskeerde maskerade, -loosde woorden en dreef Mij naar zelfblokkade.…

Riet-geknak, kabbel-kroos wind-geruis, water-drup eend-gekwek, vis-geklets reigers-stap, rat-gespat hengel-swiep, sigaar-gezuig roei-gebonk, net-gegooi laars-gesop, fladder-zwaan koffie-slurp, brood-gesmak muggen-zoem, rochel-spuug snotter-snuif, handen-wrijf natte-hoest, molen-ratel aasvoer-worp, hout-gekraak vogel-fluit, muis-gepiep koe-geloei…

gevraagd een eindredacteur malheur of bonheur maakt niet uit zolang geen zuip geschuit ik dan lekker gewassen en geschoren als cupje boven het koren om ledig stil te zitten aan de boezem van L.Vanderpitte…

Een sportfanaat uit de plaats Veere Wil steeds weer iets nieuws uitproberen Zo hoorde ik laatst Dat hij nu scheef schaatst En binnenkort schuins gaat marcheren…

een puntige zak of een puntzak: ontvangen moet je leren rammerrie - onbereikbaar kloot de jacht mijn rug op, min tien onbereikbaar - mannen! paf voor paal, druppels gespleten golven fluisternis toekomst ontluikt ommuurd.... laatste 14 titels van de door mij bewierookte dichter Metha door mij geordend tot een betekenisgevend…

Een bolleboos uit Purmerend klom bovenop een circustent. 'Zo zie ik het betel' sprak hij heel vermetel 'en kijken kost geen looie cent'.…

niet toegedicht wat dicht-inzicht men vindt het niet een dichterslied. men vindt: dit heet een hartenkreet! toch komt het dicht bij een gedicht en ach, wat geeft 't welk' naam het heeft een kreet, een dicht een vers, verlicht 't is relatief dit perspectief een hartendief neemt het voor lief.…

zoals je was, zo romig als brie en zo mals als een kippetje at ik hele dagen van jou je vruchtvlees sappig als een soeptomaat en ik maar smullen een pondje erbij zoals je was, om op te vreten je teentjes als paaseitjes bij het ontbijt en marsepeinen borstjes op een schoteltje ik als boter, echte boter met smaak naar meer nog een…

Van hetzelfde witte bord eet hij elke dag zijn prakje en zijn brood gaat altijd mee in hetzelfde plastic zakje. Overdag een harde werker en onmisbaar op kantoor. Maar diep van binnen knaagt het en geen mens heeft dat door. Na kantoortijd weer op huis aan. Eten, afwassen, de krant. Voor de tv valt hij in slaap, de afstandsbediening in…

Is een duitse staander een erectie van een mof? Schiet een voetballer wel eens uit zijn slof? Is een politi-cus een zoen van een agent? Is een koning die geschaakt wordt wel een echte vent? Zit een echo (..echo) wel eens in de put? (...ut) Wat doe je als een lui-paard na een tijd is ingedut? Ga je naar een manke tandarts als hij met zijn…

Ontbijtje op de zondagmorgen Alles is in huis: jus d'orange en thee Voor dit ontbijt geen zorgen Beschuitje, aardbeien en slagroom mee Alles voor elkaar, geen probleem dit eten Thee is heet en de slagroom niet te zoet Toch grandioos en glad vergeten Dat men een ei wel koken moet…

Ik plaats 'm steeds vaker Mijn zwarte hand Immer weggeboend Door loze lieden Ik zit daar niet mee De indruk blijft, beklijft Mijn zwarte hand Heeft iets te bieden Niet nieuw, vernieuwend wel Deze vrolijkheid Ik voel mij Pietje Bell Simpel en eigengereid Als u hier niet mee kunt leven Zal ik u mijn zwarte hand niet geven Weest desondanks…

Jij stuurde aan mij je warme zonnestralen, ik zal er nu graag alle energie uithalen. Ik stuur je sterretjes terug maar heb niet gewacht, het duurde te lang tot de komende nacht. Na een klap op mijn hoofd heb ik sterretjes gezien. Ik stuur ze naar jou en neem zelf een aspirine :(…

ondanks dat dit vers over een gezonken bootje de lading dekt, wordt die toch nat tenzij dit bootje en z’n woord voor de laatste regel zijn uitgelekt want dan kan alles overboord…

De lente krieuwelt in mijn hals zwoelt stilletjes de haartjes daar en riebelt van mijn kruin heel steelsig naar mijn tenen Subtieletjes daagt hij me uit: Vooruit trek eens wat kleren uit geef eens een stukje van je huid waarmee ik fijn kan spelen. Laat eens een pietsje dijbeen zien een vliesje van je buik misschien? Doe niet zo flauw één…

ben toch gezwicht: heb net gedicht 't is licht ontwricht maar 't ligt op zicht als netgedicht nu hoop ik maar dat mij hierin wat dicht-inzicht wordt toegedicht…

O kijk waar het plichtsgevoel me bracht jarenlang deed ik het in de nacht lag me altijd te ergeren in bed aan het lawaai waarmee het milieu was gered maar vandaag heb ik nagedacht luisterde eindelijk naar mijn inwendige klacht en pleegde ik de daad van verzet; heb de vaatwasser overdag aangezet…

ze woont al levenslang in koog ja aan de zaan haar maatje die heet daan geboren als pang-van gang zijn vader's kant dichtte lekkende kraantjes langs vergeten laantjes in ’t verre montferland zij daarentegen is heel verlegen met ‘r moeder’s kant grootmoe was de lieve lady kant beter bekend als faliekant te zijn doorgezakt na…