negen maanden had ik om te wennen aan het leven in een lichaam meer dan vijftig jaar na dato begin ik geleidelijk aan te worden wie ik ben…

Toen het ijs brak was de voet koud nat en doorweekt. Hoe dom van me! Maar een fractie van dat moment was ik weer even een kinderlijk ondeugend. Dat voelde goed! Niemand die het zag.…

ouder worden houvast aan scherven groeien en rijpen inzicht verwerven…

mijn beslissing blijkt reeds genomen mijn raderen draaiden hun eigen slag…

Vandaag schrijf ik wat uit mijn pen vloeit, maakt me niet uit om in een hokje te worden gestopt. Ik schrijf zo maar zonder briljant te willen zijn, het wiel uit te vinden zonder belang, ambitie zonder schroom. Ik schrijf gewoon zoals ik schrijf, zoals ik ben wat ik denk en wat ik vind. Ik schrijf mee in de vaart der volkereren…

caleidoscoop kantelend hervormt zich het patroon…

mijn vatting roert zich kraakt in zijn voegen zoekt zich een nieuwe setting…

Als je iemand ontmoet beoordeel je hem naar zijn kleren Als hij je verlaat beoordeel je hem naar zijn spraak…

Een rustig verlangen tikt zachtjes op je schouder. Je kunt wel langer wachten maar je wordt ook een dagje ouder. Sommige dagen lijken gewoon voorbij te draven. En je vindt zovele antwoorden maar had niets om te vragen. Als je het echt zeker weten wilt. Zonder al te veel poes pas en zonder vertekend beeld. Omdat je keuzes moet maken…

Mijn lege ik vult zich met haar. Je kent me vast wel: ik houd luiken gesloten en speel. Het is jammer dat honger naar eigenliefde zich niet laat stillen…

lopen door de tijd alsof je iets kwijt bent dat er steeds is is het een wonder niets te verliezen dan wat stille dromen een zon gaat niet onder zolang ze nog schijnt…

Als jouw stem in stilte verdwijnt Is er iemand die hem mist ? Zal er iemand om jou treuren Als jouw schim opgaat in duisternis ? Ik zie jouw silhouet vervagen Totdat het helemaal verdwijnt Zal er ooit iemand wachten Totdat jouw ster aan de hemel verschijnt ? Je bent een schim in het donker Getekend door het leven Elke voetstap wordt weer…

onvolmaakt de moeite waard ont dekken de eigen aard…

buitenstaander kip of ei wellicht allebei buitenstaander ei of kip eigen wijs met stip…

loskomen uit verkleving zelf standig in beweging…

roest rust op een stuk ijzer rust roest lui maakt niet wijzer voor eens en altijd van stilstand verlost dat heeft bloed zweet en tranen gekost…

diversiteit is een groot goed elk verschil kleurt aan het leven het aards gewoel een bonte stoet de regenboog tot vlag verheven…

Nu moet je een grote meid zijn, Bal je vuisten, kin omhoog. Niemand zal jouw schouders laten zakken Langs je mooie bruine haar. Jouw bruine ogen zijn niet mooi meer Zolang er tranen in zitten. Ik had het je verteld, We zullen haar missen. Maar je moet vechten en volhouden Tot het einde van de nacht. Vouw je handen samen, Kijk omhoog, Marietta…

je hebt gewoon geluk en 't opperste geluk daartussen veel gradaties... mij maakt het niet uit ik ben gelukkig met elke vorm…

Mijn gedachten begonnen klein Mijn plannen liepen op de trap Mijn voeten stonden in de lift omhoog Wat begon als een klein pitje Begon te groeien tot een boom Waar vele ideeën ontkiemden tot een plan De bergen waren te groot om te kiezen, Maar mijn stappen werden groter En mijn lach steeds feller dan de zon Het vertrouwen in mijzelf…