Diep in jou kwam ik mezelf toch weer tegen als vreemdeling Ver van mezelf wat doelloos zwervend had ik moeite met herkennen Terug naar jezelf de lange weg van vreemd naar weer vertrouwd…

wolken, op God gevest strekken naar de hemel en weven een zachte sluier rond het tere, grijze blad dat door licht omringd zich nog verdiept in de wijsheid van zijn aardse zijn net zoals leven en dood kruisen poorten zijn trage wereld waarin hij dromen bouwt rond vermoeide schaduwen van zijn jeugd maar waarin hij ook woorden…

Zwart in een kleine ruimte Wazige vlakken door het raam Druppels rollen langs mijn wangen Het wordt te warm Mijn ogen sluiten en openen Adem in mij nek Weg uit deze beklemming Wapperende haren Tranen rollen over mijn wangen Van de harde wind Uit het geopende raam…

In de tuin lag een schoorsteenonderdeel Het stuk aluminium heet nu lamp Het heeft een deukje van het landen En omgekeerd deden zijn handen ‘Werk licht maken handen veel’ In de kamer hangt een lamp Het lijkt wat op mijn leven Het geeft mooi licht aan het geheel Nu ben ik meer zoals die lamp, maar even Was ik echt dat schoorsteenonderdeel…

Soms lijkt kiezen niet een optie Soms is beslissen ongegrond Alsof je zoekt naar een plek die niet bestaat Maar waar je net nog stond Soms is doorgaan zwaar En stoppen nog veel moeilijker Alsof je wegloopt naar nergens En het lijkt er makkelijker Soms is het beter om Even stil te staan Goed om je heen te kijken Jezelf echt goed te zien…

ik ben het meisje in de hoek besmeurd, verwond en ongeboren handen gebonden tot tegen de borst mijn mond en ogen met kwaad gehecht dat me doet huilen in de kamer om al het bloed dat het mijne is strak gebonden nooit ontsnapt aan die nauwelijks zichtbare haken ik ben de vrouw alleen maar mezelf in leven nog minder dan in…

Ergens wil ik nog wel Ik kan nog wel iets verder Maar het gaat niet meer En ik krab wat aan mijn arm Ergens gaat het nog wel Ik maakt wat vooruitgang Maar ik kan niet meer En ik laat mijn armen hangen Ergens hoop ik nog wel Ruimte lag er voor me Alleen bergen zag ik En mijn hand wees naar de top Ergens denk ik nog wel Dat maakt…

Een macho vindt zichzelf een hele vent Maar is in wezen een vent die zichzelf niet kent Een bink, een stuk, een spetter Die stoer en branieschoppend minderen kloot, die etter! In iedere stad een schat, maar de vrouw niet echt door heeft Dat maakt ‘m toch eigenlijk maar een halve vent Die alleen voor zichzelf leeft Van de waarheid wegrent…

Ook al ken je geen integriteit Heb je geen stabiliteit Voel je onbetwiste nijd Als anarchistische meid In een ellenlange puberteit Vanwege burgerlijke banaliteit Door anderen gekastijd En gebombardeerd als stommiteit Toch dan zie ik in jou geheid Dat jij je hebt bevrijd Uit de hypocritisch strijd Van deze zogenaamde moderne tijd…

de verbazing, amechtig aangerand in verdwazing vecht De zwarte hand mij aan, hij kan me wat offreer hem mijn zwarte gat wel ontzettend gaaf een hand die niet op mijn hand is tegenwoordig noemt men dit vet ik vraag naar mijn naam…

Ik dronk op de liefde gouden bergen glinsterende torens je zei nooit wat je dacht ongeboren woorden in je ogen geschreven te prematuur om te bestaan een luchtkasteel aan gruzelementen ik lijm de scherven hef het glas op wat nooit was drink en vier het leven…

meer dan eens zit ik op tabblad hartenkreet verhaal van al dan niet ondervonden leed krijg vervolgens een redactionele klap in 't gezicht ik ben volgens onbekende normen niet geslaagd als gedicht vandaar dat ik nu mijn hart uitstort op tabblad netgedicht misschien dat men nu wel voor mijn kreetje zwicht…

een vreemde dag die niet de mijne lijkt te zijn het onderwerp ben ik wel maar vreemde woorden en gebeurtenissen sluipen mijn oren binnen op zoek naar herkenning woorden die de mijne waren zijn onherkenbare klanken geworden naast de vraagtekens in mijn hoofd ik hoor ze als toeschouwer door iemand vreemd gezegd en vraag mij af…

De dagen zonder einde in een eindeloze tijd meer van niets niets van meer in een meer van niets vergetelheid maar ik durfde te geloven in jou en mij jij hield het voor gezien maar alles is anders zo zonder jou…

Fantasie gevonden, Realiteit verdwenen, In je kop duizend verschillende wonden, Iemands gedachten willen lenen. Leven in een andere realiteit, Heerlijk en toch ook niet, Verdwijnen als iemand iets naar je hoofd smijt, Afwezig zijn als iemand je hart aan gruzelementen schiet. Eeuwig verdoofd, Niet meer van deze tijd Bescherming zoeken in…

in den beginne een woord en een rib uit mijn lijf het was goed zo, dacht ik, maar niet mijn verworven wijf in overdreven beweer dacht zij dat er meer moest zijn diende een andere heer nam een laatste trein zij dacht een kaartje naar het eindstation en verwacht niet dat het anders kon duidt het mij niet euvel alleen Venus heeft de…

soms kom ik je tegen zijn woorden niet nodig een tedere aanraking in volkomen begrijpen de wereld is onbelangrijk want wij zijn de wereld in ongeschonden rust…

Draaiend stilstaand onvermogen Tikken beelden in mijn brein Gek vergenoegend overwogen Draaiend stilstaand onvermogen…

mijn hart bonkt sneller dan gewoon een windvlaag in mijn hoofd die alles op zijn kop zet kan beter op mijn handen lopen gisteren de film was eng het eten lekker wel wat weinig mijn geld is op maar morgen morgen zien we weer…

Ik ren Maar kom niet vooruit Ik blijf staan Maar wil het niet Ik wil vooruit Maar ik blijf achter Mijn doel bereik ik niet Ik blijf staan De wereld holt Alleen ik blijf En ik blijf staan Lopen gaat niet meer Het ging te vaak fout Daarom blijf ik staan Maar het werkt niet Want ik ren weg terwijl ik sta Voor de angst die komt…