wirwar van draden in de knoop door elkaar ergens is een begin en een einde…

links rechts heen en weer in beweging constant zweven tussen twijfel en daadkracht van het ene naar het andere onderweg donkere tunnels passerend neonlicht flitst voorbij als een raket op weg naar jupiter…

Het leven is zo wonderlijk mooi er is zoveel te beleven. Ik zou er niet aan moeten denken als ik het zomaar te grabbel gooi. Ik heb al best veel rimpels rond m'n ogen, bij m'n mond. dat komt gewoon van het lachen en lachen is natuurlijk gezond. Ik moet geen botox in mijn hoofd en ook geen messen in mijn lijf, ik ben gewoon zoals ik ben…

Wat betekent diepgang eigenlijk? vroeg de filosoof Veel weten! haastte de intellectueel Die komt pas na een paar bier zei de drinker Een tunnel graven zei de clown in alle ernst en de dichter was vooral op zoek naar de simpele ziel die hij zelf misschien nog 't meeste was.…

Ze rijdt pronkend door de straat in een grote dure slee maar het contrast in groot als ze náást haar wagen staat. Ze loopt met een air in een truitje van Zeeman een broek van de markt en een versleten colbert. Op slippers van Van Haren op haar hoofd een knot onverzorgd, niet opgemaakt gedraagt zich als een zot met haar arrogante gebaren…

Lach niet, als je die kerel ziet staan, je kunt er alleen maar om treuren. Giechel niet, als hij stopt bij de buren, het kan jou net zo goed gebeuren. Zo'n man met een map, ook wel deurwaarder genoemd, die man doet zijn vak, wordt ook vast niet beroemd, maar lach niet, als je die man voorbij komen ziet, voor jou mag het humor zijn, voor…

Ik ben een roos nog in de knop maar ik wil openbloeien Ik ben een roos nog niet geplukt ik mis nog iets ze moeten me besproeien...…

in een glazen huis kun je niet wonen laat je alles zien wil je niet tonen een plaatje ben jij ik voel me niet vrij wil met je delen en samen spelen laat me toch gaan of schiet me neer maar plaag me niet, niet iedere keer…

Ben niet van steen maar vlees, en bloed stroomt door mijn aderen Als jij me wilt benaderen, alsof ik slechts een ding ben Ken ik jou niet want 'k ben geen steen waar je tegen schopt Ik ben een mens, van vlees en bloed…

Het kan een last zijn Jezelf zo te moeten "dragen" Het is de schrik van ieder mens Maar achter elk persoon en zijn onzekerheid Zit iets moois, waar je niet om hoeft te vragen Verander niet voor die ander Ook die draagt wat met zich mee Probeer gewoon wat van jezelf te zijn Want dat kun jij alleen!…

tussen de stijlen de genen het leven en alles op zich onze grens van mijlen het menen van ideeën op de wereld meegevoerd met stromingen het beslissen van een gedachtegang de onderlingen het dissen van buitenaf het raam waardoor men kijkt indoctrinatie van de geest de faam en alles wat het lijkt het verschil tussen ieder…

ik zou je zo graag willen beschermen voor alle pijn voor al het verdriet maar vooral tegen de beelden die je 's nachts in je dromen ziet het blijft je steeds maar achtervolgen die angst, de haat al zoveel jaar ik wil je zien lachen en genieten gewoon gelukkig zijn met elkaar…

Soms wil ik dat ik anders ben Niet moeilijk, niet zo’n slet Gewoon een beetje anders en Misschien ook heel erg net Dan wil ik dat ik anders doe Niet stom, niet zo direct Gewoon rustig met wat kalmte toe En wat meer zelfrespect…

een tijdje geleden las ik een bijzonder boek nu bekijk ik de wereld vanuit een andere hoek het bevat een paar inzichten en door ze na te leven kun je 't hedendaagse bestaan heel anders gaan beleven het is echt niet zo moeilijk maar ben wel consequent zo maak je kennis met wie je in werkelijkheid bent het is fantastisch te ontdekken…

niet wát je bent maar dát je bent daar is het om begonnen wie dat erkent heeft elk moment bij voorbaat al gewonnen…

jou leren kennen een bijzonder moment ik wil van je houden gewoon zoals je bent ... een kwestie van vertrouwen en wederzijds respect ik zal van je houden gewoon zoals je bent ... oprecht, zo eerlijk vol temperament ik blijf van je houden gewoon zoals je bent ...…

onze gedachten bewegen op een tapijt van dromen dromen die we in gedichten verwoorden onze gedichten verwoorden tedere gevoelens gevoelens die uitmonden in boeiende gesprekken onze gesprekken schrijven boeken vol eenzame verhalen verhalen waarin sombere gedachten verdwalen onze gedachten verdwalen in een tapijt van dromen dromen…

De tijd is zwart, een steen die koud in de tuin ligt te rotten tussen bladval, botte takken en naaktslakken die niet meer sporen. Waar ik sta wordt niet meer gebouwd en waar ik loop worden geen wegen aangelegd. Bestemmingen gaan al eeuwen aan mij voorbij en zo ik al vertrek, dan zonder reisdoel. O nee, het heden is niet aan mij…

Mijn arme hoofd.. vol van 'n dier met klauwen het zorgt onontkoombaar dat ik terug naar af ga Elke weerstand binnenin verzwakt door grommen, grauwen verhitte gedachten dringen in als substantie zonder massa Mezelf niet meer vinden is vreemd en abnormaal bezorgt me koude koorts en een ongrijpbaar gevoel Want dit virus zonder naam…

ik huil met jou de warmste tranen ik lach met jou de stralendste lach ik geniet van alle uren samen steeds weer opnieuw, elke dag ik huil met jou om al je zorgen ik lach met jou om al het geluk er is een band niet te verbreken sterk, gesmeed uit één stuk ik kijk met jou naar blauwe wolken naar de sterren en de zon zo kan ik…