ginds voorbij die flauwe bocht waar het riet naar het oosten buigt en de oever rijkelijk ligt in glanzend gras, daar, waar het water schittert met schaduweffecten in haar golfslag, dáár voorbij vind je de molen, die onverstoorbaar al honderden jaren het graan vermaalt tot meel tot welzijn van de mens…

Paarden lopen door nat bedauwde grassen Hun graasscheurend geluid versterkt de rust Dof klompkloppend klinken hun passen En hoor ver weg… een koekoek.. vol van levenslust Ochtendmist bepareld alles met zonnegoud diffuus licht begroet de nieuwbakken dag Het muisje rept zich vanuit het onderhout Spinnekop kruipt langzaam over z’n bedauwde rag…

Land van polders,duinen,stranden Arbeiders,korenvelden,veestapels Trekschuiten,klederdrachten, molens Land van bloemen,landerijen, Dijken,grachten,hunebedden Volksliederen,meren,kleigronden Land van oorsprong,jou heb ik lief Daar waar de arbeiders hun lied zongen Handen die korenschoven bundelden Land van toen,een foto in mijn gedachten…

Door het vensterraam ziet zij ‘t landschap ingelijst haar man op het erf…

Dwergeiken huiveren snijdend is de wind verfomfaaid baalt het land geen reiger laat zich zien…

...Sinds vanmorgen voelde hij een stekende pijn vlak boven zijn wortels en dwars door zijn nerven Zou dit het einde van een lang en duurzaam leven zijn zou hij, de koning van het woud, gaan sterven? Waar haalden ze toch de euvele moed vandaan. De rillingen kropen door zijn stam, tak en bast met een zware klap sloeg hij tegen de aarde aan en zo…

In een serene stilte laat koning winter de bomen met een ijsmantel aankleden Langzaam verlicht de ochtendzon het ijsrijp en begint tot het witte landschap toe te treden Het is een wonderlijk schouwspel van ijzige kleuren aan een azuurblauwe lucht die zich wijds uitstrekt De wind laat de bomen zacht kreunen onder de ijsdeken en hierdoor zo nu…

ik zie sprankelend blauw, met zijn verschillende kleuren in het water van de zee dat om mijn benen klotst ik zie het saaie bruin, van het zand in de zee ik zie bloemen in alle kleuren op de duinen ik zie de rode ondergaande zon in de zee. ik zie... de wereld…

Lage vogels de hemel in het water weilanden aan weerskanten van de rivier meanders bomen ik kom er kijken zo ver ik kan niet wonen paarden koeien nog altijd niet verzonken tot aan hun knieën wel…

Je bent zó mooi, vol verleiding Mijn adem stokt telkens als ik je zie Je nodigt mij uit om de sirtaki te dansen Kreta, mijn lieve Kreta ik kus en omhels je Je laat mij je geheimen van de bergen zien De rustieke dorpjes waar de tijd stil staat Je muziek klinkt bijna melancholisch Kreta, mijn lieve Kreta neem mij met je mee Je eeuwige zon…

Bekend is dat god de wereld schiep behalve Nederland, dat deden ze zelf, zonder hun ingrijpen was Holland een zandbank in de Noordzee We polderen zee en meer in tot land bouwen steden op de oude bodem en uit heimwee naar 't verdwenen water graven we in de bodem weer een meer Men fluistert dat door eeuwen spelen met wind, zand en water,…

IJsland wereld van witte energie Zon en sneeuw zo zuiver en puur Reykjavik stad onbetaalbaar mooi Trendy clubs in het nachtelijk uur Chique centrum lichtjes in de bomen Huizen in diversen stijlen gebouwd Warme mensen gewend aan de kou Open en sociaal voelt zo vertrouwd Gletsjers sprookjesachtig prachtig Ontroerend wonder natuurschoon…

uitgehold staat hij te sterven staande zoals het kennelijk hoort verwoest door vele jaren nooit boog hij het koppig hoofd…

winter als gedicht in de fruittuin hangt muisstil een roerloos wachten de greppels staan vol water een wolk spiegelt zich erin…

zondagmorgen vroeg meeuwen drinken aan een plas de iepen zwijgen ik stap langs holle wegen er kraait een haan oproerig…

een verlaten plein in de avondschemering geluidloos overmeesterd door de zachte sneeuw een vermoeide passant die plotseling stilstaat het hoofd draait naar het plein toeschouwer van een verstilde wereld dan wendt hij zijn blik af en herneemt met trage tred zijn reis in de verte krast een vogel…

rietkragen wuiven meerkoeten vangen zwart-wit snippertjes van licht…

waar ’t land zich schier tot eiland tongt en bunkers kaal uit duinen zweren wieken zich stralen door de nacht als dorsers die de polders scheren grauwend uit zwarte duisternis hoor ‘k schepen en baleinen hoornen weergalmend in d’onmeetlijkheid van trage lankmoedige tonen bundels priemen door mist en zwerk klauwen verloren, blind…

Met zijn grote houten armen draait de reus om zijn as Als de wind speelt met de wieken is de molen in zijn sas Het krakende geraamte draait en wiekt op de spelende wind Strak is het gebonden zeildoek wat zich tegen de latten vastbindt Langs de uitgestrekte horizon staat de houten reus majestueus te zijn In het spel van de opkomende wind…

Bijzonder Ik kijk naar de lucht de zee en de meren En de dijken die het water keren. Vol van blijdschap en ontzag Het woeste water als een veldslag. Het mooie landschap de natuur Voelt zo warm als haardvuur. En de dieren op het land Het houdt allemaal stand. Wolken of een blauwe lucht Of de plant met hun vrucht. Alles is zo mooi gemaakt…