vooropgezet in stilte der stilte plat uitgestrekt een etmaal lang genieten van niets en niemand om zich heen niet bang geen afscheidslied geen afscheidskus warm drijvend zalig zweven afgezonderd buiten alle kilte om daarna wederkeren naar het zalig leven…

Ik wil geen liposuctie en ook geen siliconen ik wil gewoon in dit lichaam nog heel veel jaren blijven wonen. Ik lijk wat op een hangbuikzwijntje met veel te korte beentjes maar zat ik bij zo'n plastisch chirurg dan zweette ik zeker winterpeentjes. Ik hoef nooit naar een kapper mijn krullen zijn mooi recht ik ga ook nooit op dieet, want…

verloren tussen de ingewanden organen werkend op eigen kracht er is een oorlog gaande ik ontvang van het front verwarrende berichten de storm van longen gaat over de rivieren van het hart emoties tekken op en slaan neer en waar vandaan die brandende pijn ik sta als een god toe te kijken waar ga je heen in die boot van zacht leer een…

Als ik jouw schoonheid zie als jij je aan mij toont ben ik zo vrij je aan te staren wat jij mij euvel duidt je vraagt mij om mijn blik te wenden om van je af te zien helaas voor jou je boeit mij ik kan je niet belonen door naar iets om te zien wat niet mijn aandacht heeft omdat het mist wat jij bezit het zij zo dat ik staar maar…

Van mijn hoofd heb ik nooit last Mijn voeten dienen me rijkelijk Mijn voeten brengen me waar ik wil Alleen in mijn nek heb ik een klagend gevoel Het is mijn ruggengraat weer eens Ik overweeg nog wel eens hem maar weg te doen...…

de rivieren heb ik achter mij gelaten ik regen in zee ik zee ik water in de schelp aan mijn oor hangt alles in de lucht alles behalve ik de grote klucht ik zit vast in mijn tijdelijke gestalte ben ik gebouwd of gebaren geboren of geschapen dwaasheid in de vraag verstilt de vraag een lege schelp valt een moment lang dood tegen een warme kust…

Het ongeboren hart dendert vol ongeduld als hoge snelheidstrein naar de wereld Het pasgeboren hart komt tot bedaren en loopt als een trein door de kinderjaren Het tienerhart dat soms op hol slaat dreigt bijna te onstporen als ’t om liefde gaat Het volwassen hart staat bij een ander even stil “Ik heb 2 kaartjes Parijs…

Hij praat en ik luister Maar hoor niet Wat hij zegt Dan pak ik zijn hand En streel de dichte snee De vele kleine wondjes Sommige ontstoken Of met een pleister beplakt Om het bloeden te stoppen Weer een gesprek met een einde Waarom gaan we niet wandelen…

als hij in de spiegel kijkt is zijn hoofd getekend naar de wereld en zijn leven door bergen en dalen kraters en rivieren hij is apetrots omdat het lijkt…

Ik heb een paar rimpels geen wratjes en vlekken heb het soms koud maar hoef mijn lijf nog niet bedekken, geen grijze haren wel 'n blond bosje hooi ben ook niet oud <> van binnen heel mooi goed bij de tijd toch levert m'n hoofd vaak een grote strijd, maar word ik ouder ik blijf wie ik ben dat heb ik mezelf beloofd!…

Ik hou mij de spiegel voor waarin zij schijnt vertel trots dat hij aan diggelen is en toch ben ik de gebroken weerspiegeling…

Vol afgrijzen zie ik muggen en bromvliegen in en uit mijn oren vliegen. Een kruisspin kijkt toe, haalt zijn schouders op, herstelt het web dat gehavend tussen kin en haarlijn zachtjes heen en weer deint. Mijn mond opent zich. Een vlieg verlegt zijn koers en zweeft elegant de geopende ruimte binnen. Ik slik.…

Hoor je de wind? Het is het verhaal van de duizend blaadjes en een die dwarrelend in jouw capuchon verdween Zie je de zon? Het is het verhaal van de duizend stralen en een die betoverend op mijn dakraam verscheen Ruik je de suiker? Het is het verhaal van de duizend bieten en een die van de wagen vloog tegen mijn been Voel je de regen…

je sterke lijf is zachter dan ik dacht je vingers vaardig in oneindig strelen nog speelt er ’s morgens na dit zoete delen rondom jouw mond een glimlach van de nacht…

Weer neergeschoten door het verleden Lig ik verlamd met een berg Herinneringen op mijn borst Te zwaar om mij te keren naar het heden Een gapend gat in de rug Eens zal je leren Wat je achter je laat Komt toch weer terug Kou langs de graat Verstilt het hart…

Het is zover, ik ben in de overgang Na eindeloos vruchtbare jaren Barst ik los in vreugdevol gezang De tijd is voorbij van kinderen baren Over die overgang heb ik veel gelezen Opvliegers, dips, en ook humeurigheid Daarvoor zou ik wel moeten vrezen, en er zou wat veranderen in de sexualiteit Maar het kan me allemaal niet deren Weg met tampons…

Voorlaatste tree gemist tussen waan en werkelijkheid plekt bont paars-blauw Allerlaatste tree gemist kleuren toverbalden een harde tint van liefde naar haat Nooit viel zij meer zeven regenbogen kleuren schimmen in de schaduw grauw ...…

Laat ze naar je kijken Alsof ze beter zijn Laat ze om je lachen Gun ze toch die gein Laat ze nu maar denken Ze denken wat zwart-wit Jij staat daar wel boven Je weet toch hoe het zit? Laat ze je maar meten Je hoeft niet aan die norm Blijf vooral jezelf Jij hebt je eigen vorm…

Ik trek, ik zuig, ik inhaleer, ik stik, ik stik, geen lucht meer, ik draai het rond en geef het vuur, zonder mijn peuk ken ik rust nog duur. Ik trek, ik zuig, ik inhaleer en blaas voel me dwaas zonder rook van de kook ik steek een laatste op rook al het verstand uit mijn kop !…

Leg jouw hoofd maar op het kussen vlij je lichaam zachtjes neer sluit je ogen voor het duister toe, bemin mij nog een keer Voel mijn warmte met jouw handen raak mij vurig, woest en wild samen smelten in verlangen tot de honger wordt gestild Kus gedachten naar de ochtend houdt de mooie beelden vast proef de eerste zonnestralen wanneer…