De liefde heb ik vandaag met jou heruitgevonden. Samen met jou ging ik voorbij aan wel duizend zonden. Het bedrijven van onze liefde was veel meer dan het onderschrijven van onze verbintenis onzer beider lijven. Wij wisten het zelf eigenlijk al. Onze liefde blijft zolang bestaan als de zon, neen als het heelal.…

Ik gaf de dood een hand vannacht. Ik wilde mijn hand terug nemen, maar ik keek eens goed en in kwestie van een seconde lag er een dikke laag van beenderen en stof op mijn hele lichaam alsof het zo moest. Wie de dood een hand geeft is het nooit ter kennismaking alleen het is een eeuwige dans met hem.…

Ik heb je lief mijn schat. De breedste rivieren van dit land heb ik door jou onderschat. Het IJsselmeer is dieper dan ik ooit gedacht had. Ik heb je zo lief dat ik de buitenwereld tegenovergesteld beleef. Van mijn belevingswereld ben jij de dief. Ik kan niets meer omschrijven. Jij probeert mij in te lijven. Maar ik heb je zo lief.…

de muggen die mij steken zoemen nog lang van plezier dankzij de wijn die ik tot mij nam en de enorme hoeveelheid bier…

Jij bent mijn whodunnit eerst presenteer je een groot geheim, dan komt het gif wat gebruikt wordt om je tegenstander uit de weg te helpen. Er blijft geen ander over in jouw wereldje. Ik ben de speurder en vind de dader snel ondanks je ontkenning jij deed het wel. Alleen je geheim weet ik nooit te ontrafelen en ik durf nooit met je te…

De donkere wolken stapelen zich in hoog tempo op de wind wakkert aan de regen striemt tegen alle ramen van auto's en huizen aan de storm kondigt zich in volle hevigheid aan. Mijn lichaam mijn lichaam roep ik in doodsangst en niemand luistert ik blijf ontluisterd achter. Ik ben weer dat kind dat de hand van zijn moeder niet vindt...…

Jij kunt het leven wel aan. Nooit een keertje in de put Niets is sterker dan je geest en je welgeschapen lichaam. Ik ben jouw tegenovergestelde. De kronkels van mijn geest volgen nooit de route van het levenspel mijn tengere lichaam kan nog geen stofje tillen. Ik kijk in de spiegel.…

Soms denk ik, ik hou op met dichten om mij meer op direkte alledaagsheid te richten. Dan zit ik op de bank voor mij uit te staren en ik denk, wat moet ik dan met de rest van mijn levensjaren. Dan weet ik het weer. Ik ben dichter en dat maakt mijn gemoedsrust een stuk lichter.…

Hij trok het schuifke open, Het knaapje stond aan zijn zij: ‘Wów zeg, een hele trits Playboys – Nou ouwe, geef die maar aan mij!’ - naar Rosalie Loveling…

Ik schreef jou wel honderd brieven. Wel honderdmaal begonnen zij met “lieve”. Wel honderdmaal was de inhoud gelijk, Wel honderdmaal voelde ik mij de koning te rijk. Wel honderdmaal werd ik door je afgewezen. Ik stop er mee Ik ga wel een boekje lezen.…

Eigenlijk ging het helemaal niet om de dans Die we ontsprongen De kans dat we verdwaalden was allang bepaald Ik heb me steeds als een blinde in de armen geworpen Red me terwijl ik de wereld beschrijf In afwachting uwer zijde Vloeiend in een rivier, een stroom, een droom, een blik, een wat zie je eigenlijk? Je reist dan wel van a naar b…

ik zoek naar waar of niet waar maar ik weet niet goed wat waaro is wat ik zoek…

leed is betrekkelijk anderen hebben het nog slechter sommigen tenminste maar we kunnen het erover eens zijn leed is geen lolletje ook weet je verdomd niet waar je het allemaal voor doet want dankbaarheid ho maar je kunt maar beter medeleed hebben met een andermans sores…

o ik wens je toe wat ik mijn ergste vijand nooit zou toewensen ga het huis uit verdomme en breng de nacht door bij mij…

Ik ben een afgebroken twijg. Ik ben die kale boom, die in geen enkel park meer hoort. Ik ben de stilte. Ik ben de ijzige kilte. Ik ben dat gedicht, dat alles verloor woord voor woord.…

Als moeder ’s ochtends is vertrokken Komen de worrels uit hun hokken Eerst kussen zij de zonnestralen Dan gaan zij verse mieren halen Vervolgens poten zij bonbons En borstelen het varkensdons Ook hijsen zij de stikselnaden En fruiten zij de giebelwaden Hierna worsten zij de prakken Voordat ze door hun spillen zakken Des middags na het worrelwerk…

Ik heb in mijn droom vannacht de hemel een bezoek gebracht. Ik zocht tussen de wel duizenden zielen de mensen die mij levend bevielen. Geen van hen heb ik mogen vinden en plotseling wakker geworden keek ik snel naar buiten naar de linden: mijn geliefden waren zacht opgenomen tussen de zielenhorden.…

Je zult het vast wel herkennen. Je durft het niet goed te bekennen maar één ding is zeker, je bent helemaal weg van hem. Je vindt alles leuk aan hem, zijn ogen, zijn lach en z'n stem. Je gaat slapen, en word wakker met hem in je hoofd. Vriendinnen zeggen dat hij je ook leuk vindt, maar dit niet iets wat jij gelooft. Maar die gedachte…

een herder uit het land'lijk St. Pancras had mot met een melkmeid in bontjas zij wilde concessies met meer variaties maar hij wou alleen op z’n hondjas hendrik…

Zij kwamen na jaren uit Brabant weerom: Mijn tante Aleid en haar tweede man, Tom. - naar F.L. Hemkes…