Ik loop door hol klinkende gangen zoekend naar de deken van ons verlangen. Daar blijft een echo van iedere stap telkens achter bij het bestijgen van de trap naar de slaapkamer van zoete uren, naar het bed waar liefkozen eeuwig zou kunnen duren. Die kamer blijkt leeg en ik staar naar de hier en daar oud beschilderde muren.…

Sommige bomen kleuren nog rood van de oude herfst. Het weinige groen geeft aan dat de lente wel zal komen. Zo staat het met mijn dromen. Wat gedroomd is wordt langzaamaan vergeten. Welke kleur de nieuwe dag brengt kom ik wel te weten zolang die lengt.…

Iedere morgen bejegen ik jou juichend en jubelend, met één zin betover ik je gezicht van duisternis tot stralend licht. Het is eigenlijk heel gewoon, tegelijkertijd wonderbaarlijk, dat die zin genoeg is: “zonder jou gaat alles mis.”…

Je kent een sterke hang naar het verleden omdat je denkt dat je het heden kan verbeteren met de herinneringen aan toen maar wat je vergeet is hoe dat verleden in het heden werkelijk heet.…

hij wil haar uit haar tent lokken maar het is nog véel te koud ze bibbert in haar slaapzak met kruik als lijfsbehoud ze krijgt toch medelijden dus noodt ze hem naar binnen waar zij nu met zijn tweetjes een sneeubalwals beminnen .…

Ons eiland vol bloemen brokkelde langzaam af. We hadden het niet eens door. We bleven maar praten en wandelen, hand in hand, ook toen er weinig overbleef van het zand. Het kille water kwam steeds dichterbij en sloeg uiteindelijk een brede zee tussen jou en mij. We schreeuwden nog wat naar elkaar vanuit twee nieuwe kale eilandjes, ontstaan…

Je schrijft niet meer. Doet het te veel pijn en herinnert het je aan het oude zeer van lange dagen gekweld van uren vol geweld of ben je moe en geef je uiteindelijk toe: "ik wil niet meer."?…

drie losse handschoenen liggen bij de voordeur in een kastje éen blauw, éen zwart en éen met een gat…

De wilgen buiten treuren met een lied om de mensen binnen. De wind is als een fluit de begeleider. De regen, die tegen de ruiten aan striemt, is hun ritme. De wilgen treuren en de mensen zwijgen.…

tussen droom en daad... (W.Elsschot) er wordt heel wat geschreven in en dichtersleven... doch met zestig dacht ik stellig 't mooiste moet nog komen maar zoals ik ooit eens schreef; 'de dichter is een dromer'…

Mannen die gedichten schrijven zijn bijna altijd winnaars ze hebben strak gespierde lijven het zijn waanzinnig goede minnaars ze verplaatsen zich per BMW fietsen nooit eens door de regen hen gaat altijd de wind mee windkracht acht of negen we schrijven vaak over het leven o o o wat gaat het slecht daarin ben ik heel bedreven meestal meen…

verwar warmte nooit met echte liefde want voor je het weet ben je getrouwd met een potkachel…

ik heb eens een meisje gekend ze was mijn nummer 1 met stip ze zoende ongelooflijk hemels ik noemde haar 'mijn scharrelkip' trots op deze naam en blij pronkte ze als ware haar veren ze stapte meesterlijk elegant daar kon menig dame nog van leren ze had lippen als pure boter roomzacht, een goddelijk wonder ik wilde niet leven zonder haar…

Jij bent zo transparant. Kijk mijn lief: het licht valt door je heen. Ik pak maar eens je hand, voordat op een dag een dief met je woorden aan de haal gaat.…

Door de balzaal walsend gleden wij onze huiskamer binnen. Ik de beschermeling en wij weer even gelukkig met elkaar. Slechts af en toe wist je nog wie die kleine jongen was. Dat moment vannacht, zo was ik je bijna weer vergeten.…

Ik heb een vrouw gefantaseerd en het gekke is, zij heeft mij geaccepteerd, hoor je, gewoon geaccepteerd zoals ik ben. Ik doe niet steeds van alles fout en bij alles wat ik doe krijg ik, zie je ’t al voor je, bovendien nog lieve knuffels toe. Zo’n gefantaseerde vrouw is dat nou ook niet iets voor jou ga nou niet lachen man, want weet je…

Ik heb een tijdje stilgestaan bij zinnen om te zien of ze mij zouden bevallen, bij mij zouden horen of ik gekleed in hen nog steeds dezelfde man zou zijn. Maar wat bleek: ik had gewoon een tijdje door moeten gaan het heeft geen enkel nut bij oude zinnen stil te blijven staan. Gekleed in nieuwe zinnen zal ik als de bekende, neen zelfs betere…

Onder dit vers staan blokjes Je weet wel, van die kleine vierkante hokjes Doe mij een groot plezier geef dit gedrocht een vier Bedenk echter, dat alle verzen hier geschreven jouw vieren ruimschoots overleven Vandaar deze actie hier geef nog eenmaal een vier.…

Live is a cabaret zelfs buiten jouw theater show en glitter plastic en glamour een ware maskerade tot slot de finale een salto mortale…

Ik wil graag meer, ik wil graag meer! ‘k Wil 1000 kusjes geven! Ik wil graag zeggen elke keer: Jawel meneer, ga door meneer … wees welkom in mijn leven! Ik wil u zoenen, maar wel vlug en ‘k ga voorlopig niet terug! Ik vind u heus nog niet te oud, ‘k wil graag uw passie toetsen! Ik houd van mannen lekker fout,…