Achter mijn oogleden is een donker heelal met miljoenen sterren die ons omhullen. Onder de wollen deken lik ik de wonden en helen de goden jou en mij. Door aanhoudende poem-poem-poem duik ik er weer in, ook al is mijn bed heel moe van mij. Ook al slaap ik niet, het filmscherm toont de meest boeiende beelden. Achter mijn oogleden is…

Ik loop en kom vooruit, ik loop kijk in de rondte 'k loop, 'k voel m'n kuit alsof m'n been niet wil. De verte komt niet nader lijkt steeds verder weg toch zet ik elke stap omdat m'n hoofd het zegt. De einder is nog net zo ver als toen ik begon te lopen, m'n benen willen nu niet meer 'k begin naar het einde te hopen. Verlangen naar…

De reden is er één van raadsels, die iets verhult van de ware aard. Nimmer zal die volledig de waarheid spreken. Een mensenhand onthult bijna altijd slechts de halve kaart. Relaties worden vaak impulsief gesloten. Niet altijd doorzien zij de raadsels van die andere geest. Waarvan dan in aanvang veel wordt gehouden, totdat wat er opdoemt…

Nu komt het los Wil het niet meer Even geen ruimte Het te verkroppen Parels van weemoed Dringen zich op Branden mijn ogen Willen niet stoppen Zo'n dag Echt zo'n dag Vol melancholie Behelst mijn gevoel Doet mij stil staan Eist al zijn tol Zuigt mij zacht leeg Bedreigt voor 1 dag Mijn zwakke bestaan Vandaag is zo'n dag Magisch Samhain…

Terwijl ik wat oude Parool's weggooide, zag ik een mooie ansichtkaartfoto liggen. Ik greep de kaart met de foto van het middeleeuwse postkantoor in Tintagel. Het is werkelijk prachtig wat ik zie en even waan ik me de bewoner hiervan, met in de achtertuin vrolijke biggen, lekker knus en veilig tijdens hagel en vrijgewaard van iedere…

In de Konijnenberg verscholen; ergens diep in haar holen; op een plaats waar een konijn niet komen kan; bevindt zich de ziel van de onbedorven man. 's Nachts van onder haar kruinen, omgeven door het helmgras en de duinen; huilt uit het diepste van haar hart iets menselijks, dat zich met zeewind heeft verward. Het lijkt of die stem uit de berg…

Mijn reis is nu al begonnen. Nu al dragen de muzen een nieuw lied met hen mee. Nu al verwelkomen zij mij uit een toekomst, en lijken mij te melden op zekere tijd reizen wij met jou mee. Heden ga ik op weg en in mijn hoofd klinken de stemmen van de muzen. Hun klanken op de stromen van de wind lijken mij te willen zeggen: 'op zekere tijd…

Zo af en toe lift er iets met me mee, dan loop ik niet alleen, maar met z'n twee Ik noem het m'n verstekeling, gewoon een niet noemenswaardig klein ding. Zo af en toe zit ie in m'n zak 'k laat 'm zitten, puur voor gemak en als het tijd is, laat ik 'm eruit soms wil ie niet, de kleine schavuit. 'k Zal bekennen wat of 't is 't is een duveltje…

soms in mijn dromen vlieg ik hoog door de lucht niemand houd mij tegen op zoek naar hemels geluk door wind gedragen zweef ik als een vogel vrij van alle zorgen zoals een doelgerichte kogel zweef ik over steile bergen, duik in diepste dalen, vlieg over blauwe zeeën, niet bang te verdwalen in hogere sferen komende wil mijn…

de zon is daar mijn schip ligt klaar ja, dus varen maar de mannen aan boord hijsen de zeilen lichten het anker met wind in de loef zetten we koers in de richting van de zon we varen nu heel snel vijf knopen wel trotseren hoge baren we zeilen nu al uren en het blijft maar duren met het ontwijken van alle gevaren…

jouw positieve stralingen bereiken gezwind mijn verlangend hart wees gerust, liefste geen haast komt hier aan te pas ik geniet nu volop van bloemachtige sferen met hun rustgevende kracht mijn dromen tolereren ik denk aan jou vannacht zo vredig,zo zalig slaap zacht…!…

Ze zeggen: wat ben je hard ik zeg: ik overleef opmerkingen zijn snel gemaakt men vraagt niet, men stelt bijtende woorden, valse akkoorden Ze zeggen alsof je er niet bij zit ze praten alsof je doof bent ze doen, alsof je er niet toe doet ze menen- en bedoelen het zo goed. ze zeggen: je hebt geen hart weten zij veel. Want: wanneer je maar…

Samen lagen we ver achterover in onze stoelen, kijkend naar de lucht, naast me zegt de kleine, kijk: daar is de wolk een draak met fantasie kom je een eind. Kijk zeg ik, als de zon even weg is kijkend naar boven, daar zie ik een hond nee joh, Oma da's mijn draak van zonet. Die is gekrompen, spuugt nu geen vuur ik lach om het kind, kijk verder…

Orpheus van de dessa; Javaanse jongen met de bamboefluit. Zonder eigen benen in armoede levend op een modderige aardse kluit. Uit bamboehout gesneden, klinkt het wonderlijk tonenspel. Op de fluit wordt magie beleden; de goena - goena van een vooravond spel. De westerling in verwarring op de gordel van smaragd wordt met Javaanse tovenarij…

Met het zevende teken van de Zodiac heb je heel bijzondere mensen onder het hemeldak. Mensen die onder het sterrenbeeld van de weegschaal zijn geboren; tot de categorie van de sociaal innemende, harmonieuze mensen behoren. Als diplomaten en scheidsrechters trekken zij vaak onbaatzuchtig een grens, en helpen zij graag hun zwakkere medemens…

Zoals boven, beneden, het universum, de ziel. Zoals we nederigheid knielend beloven; we onbezield de heelheid passeren; de geest van zijn adem beroven. Zoals een leven lang gesloten ogen, gelijk is aan blind geboren. Zo is een bestaan zonder ander, een leven verloren.…

"Weet je?" Sprak God al zuchtend "Weet je, soms Soms vermoeit het" Dat ik vind dat je niet bestaat? "Ach soms een beetje maar waar het over gaat: Begrijp je mij?" "Jeetje" Ik zocht al denkend "Beetje soms, jeetje weet ik veel" Precies waar het om draait! Je weet zo veel, kan zo zoveel Zoveel de wereld biedt, maar…

Hij zit met zijn pet Op het bed Rookt een sigaret En in diepste overtuiging Van zijn gelijk Is hij rijk In zijn hart In zijn binnenste Zijn tragiek Het is wereldmuziek Geschreven in de diepe stilte van de kosmos Waar zacht fluweel Op het tranendal Wacht op degene die In de rij van de eeuwigheid Komen zal Geen poort van de hel Maar…

De zielenknijper kneep zolang tot er niets meer te knijpen viel. De man zoog, verzon, bedacht en overwon tot er niks meer te verzinnen viel. En zo kwam het: dat de zielenknijper in zijn eigen kuiltje viel. Want de wereld draaide gewoon door.…

De mensen die dansten en zongen en vergaten. De mensen uit de jaren zestig met de bloemen in het haar. De mensen die vrij wilden worden Geen oorlog Geen tirandaden De mensen die vrede wilden Was dat raar? De een overleeft de ander Het muizennest is stil ze hebben hun plek gevonden op naar de volgende ronden wat is er over van hun tijd van…