Het donkere verleden Speelt een rol in het heden Elke dag Soms weggewuifd Dan Teruggeworpen Op lessen Die eerder kwamen En niet vergeten zouden mogen worden Toen was het zo Een donker gat Hel op aarde Daarna opgebouwd leven Voor wie de vrede liefhad Behoud Van al die waarden Dat er geen oorlog meer kan ontaarden…

Ach was IS maar was de wereld zou dan toch weer iets beter af zijn…

ALLEEN Alleen, ik heb niets meer. Ik trek her en der wat rond, op zoek naar een huis. Een huis waar ik veilig ben. Eenmaal aangekomen moet ik weer weg. Waar ik heen ga weet ik niet. Maar ik zet door.…

Ik ga weg weg van mijn land weg van de oorlog weg van het geweld ik ga naar de vrede…

kindsoldaat zijn is niet fijn, al die kinderen, groot en klein. ze moeten vechten voor hun leven, sommige van hen zijn nog maar zeven! dit is toch niet goed, al dat verspilde kinderbloed. we moeten er wat aan doen voor het erger wordt. een oorlog is toch geen kindersport?…

één minuut stilte ik hoorde een hond blaffen die wist van niks deze onmenselijke daden zijn mensenwerk  een onmenselijke oorlog gevoerd door mensen  de hond blaftte nog een keer  straaljagers buikbommengordels kalashnikovs het zwarte gat van moord + zelfmoord drones altijd voor een God   of olie of een vaderland op moeder…

Waarom In deze wereld Zo veel haat en geweld? Mijn geest wordt Er constant door gekweld Waarom Krijgen onze kinderen Een leven vol angst En verdriet? Zo een wereld wil Iemand toch niet? Waarom Zijn vrede en rust Nu zo ver weg? En blijkt oorlog Nu de enige uitweg? In zulke sfeer Wil niemand leven Maar laat ons Hoop en liefde…

In vrijheid leven Ademen zonder de geur van explosieven en angst of het gruis in je keel van ingestorte huizen Een mantel van groen nu geurend om je heen Maar op je netvlies 't beeld van de buurman, waar je nog mee sprak amper een uur daarvoor Door onbekenden uit 't puin weggedragen, zonder benen Doorweekt met bloed Rood…

Waarom? vragen de ogen bang Nergens antwoordt een mond lang Zachtjes spreken oudere ogen waarachtig Boekdelen waar-heden de mond niet toe komt…

Vluchten kan niet meer heeft geen enkele zin vluchten kan niet meer zij komen er niet meer in Waarom zou je vluchten waarom zou je niet in je eigen land blijven daar ben je toch het beste af je laat je toch niet wegdrijven Je moet wel erg hopeloos zijn wanneer je jouw thuisbasis verlaat voor altijd uit je vaderland een zekere toekomst…

Voor zijn Kabeljauwse manschappen sprong Jan van Schaffelaar van de Oude Kerk in Barneveld, want de Hoekse soldaten hadden het vooral op hem gemunt. Ze schreeuwden als gekken omhoog: 'Gooi Van Schaffelaar naar beneden en jullie mogen gaan!'. De overmacht was te groot en Jan zag wel dat hij hoe dan ook het leven zou laten, door die woedende…

Heel eventjes aarzelde de duisternis edoch gaf zich daarna maar verloren Aan ‘t ochtendlicht die als hindernis het duister al dikwijls had bezworen Heel eventjes draalde de stormwind edoch begon daarna hevig te waaien Door de zwarte krullen van het kind dat naar haar vader stond te zwaaien Heel eventjes talmde ’t diep stil nog edoch gleed…

Daar ligt dat jochie, aangespoeld, Dood en eenzaam. Dat was toch niet zo bedoeld Toen zijn moeder hem in zijn armen nam en hij als baby op de wereld kwam?…

Vluchtelingen worden door met name particuliere christenen als ´Jezus´ ontvangen gastvrij in huis met haard eindelijk iets geleerd van "de stal"! Tweede Kamerlid Joël Voordewind doet zijn naam eer aan en zijn pragmatisch christen zijn dwingt respect af ik verheug me op kerst en voor de tussentijd op ´veilige´ geesten!…

De hele wereld heeft hem zien liggen, levenloos in de vloedgolven, pas twee jaar jong. Ik ken die streek, ik heb er vakantie vierend gezwommen en de ruïnes van Olympus bewonderd bij ruim veertig graden Celsius. Dit ene beeld zegt alles over de absolute zinloosheid van al die dwaze strijders, die samen de totale destructie willen bewerkstelligen…

Goor geluid in dode oren die niet meer horen wat ze zien Wat ze zien is losgekoppeld van alles want het is helemaal niets Hun hart en vrijheid in doeken verborgen als zwarte waterval op hun rug Ze roepen maar ze horen niet want de oren propageren Zij zijn een tijdschrift de ogen zijn niemand en de oren zijn doof voor de afstand…

Zijn jeugd is gestolen Door 't oorlogsgeweld Misbruikt en gemarteld Wordt hem dan verteld Dat als hij wil leven Hij eerst doden moet Gedwongen te schieten Te wennen aan 't bloed Zijn vriend die is dood nu Gedood door zijn hand De drugs en de drank Verdoofden 't verstand Als dit leven is dan Wil hij liever dood Die wens komt snel uit Daar…

Er zijn immer eeuwen die eeuwig duren In alle eeuwigheid beschamende eeuwen Eeuwigheid verkregen in immense gruwel Begaan bij de mens in alle eeuwen Wij kunnen er op wachten…

Rotterdam was vandaag de plaats, om te herdenken, Rotterdam was vandaag de plaats van minuten stilte Rotterdam was vandaag The place to be Rotterdam was vandaag 75 jaar na het bombardement Volop in beeld, de oude rotterdammers kregen het nog te kwaad, bij het zien van de beelden, het horen van de verhalen, was Rotterdam vandaag…

Brand, de stad brandt! De stad is getroffen midden in zijn hart. In de tweede week van mei Vloog een vijand hoog voorbij; En lieten stalen vogels hun zware last neerdalen. Brand, de stad brandt! De stad kon slechts met haar ziel betalen. Het hart werd een gat, Dat eens bruisend klopte tussen de rivieren. Een transplantatie heeft ervoor gezorgd…