Kan dit boek nu worden gesloten? Kan ik nu verder met mijn leven? Zal ik in deze situatie nogmaals mijn hoofd stoten? Moet ik afstand nemen om mezelf meer zuurstof te geven? Hoe kan het toch iedere keer weer gebeuren? Keer op keer op je bek gaan. Niet eens de tijd om treuren. Waar haal ik eigenlijk de energie vandaan? Waarom heb ik een paar…

Jij hebt mijn ogen geopend in dit leven. Jij hebt betekenis aan onvoorwaardelijke liefde gegeven. Jij hebt mijn wereld groter gemaakt. Door jou weet ik wat mijn hart echt raakt. Jij bent een deel van mij en mijn bestaan. Al moet je later vliegen, ik zal je nooit echt laten gaan. Jij bent mijn deel waar ik trots op ben. Je bent nog zo klein,…

Wie leert ons praten en ook lopen, wie brengt ons groot en voedt ons op? Het is moeder die steeds klaar staat, en helpt bij eindeloos getob. Wie waakt er steeds wanneer we ziek zijn, wie maakt zich zorgen over jou. Het is weer moeder die zich anders, geen goede moeder vinden zou. Een moederhart is heel begrijpend, het staat open voor ieder…

Mijn vader die op zondagmorgen altijd met me ging wandelen Als ik in het ziekenhuis lag, elke avond op bezoek kwam Mijn vader die elke avond een verhaaltje vertelde Zodat ik zonder problemen naar bed ging Mijn vader die ondanks zijn moeilijke verleden Zo zijn best voor me deed Nooit zijn eigen verdriet liet zien Altijd klaar stond voor mij…

Eén traan, rolt langzaam langs haar gezicht omlaag, ze voelt zich, als in een draaikolk, wat is 't ook weer voor dág vandaag? Soms wetend, vaak ook niet, maar wanneer ze 't wél beseft, heeft ze, nét als nu immens verdriet. De dagen rijgen zich aaneen, worden weken, maanden, wie weet járen. Steeds verder gaat ze terug in de tijd,…

Liefdevol herinner ik mij de jaren die ik als kind heb doorgebracht, waar mijn ouders mij bijstonden met hun grote liefde en hun kracht. Ik heb een fijne jeugd gehad 'k ben steeds met liefde omgeven. M'n ouders heb ik moeten missen ze zijn beide niet meer in leven. Ik mis ze vaak nog elke dag dan speelt de heimwee me parten, 'k…

Verblindende liefde stroomt door haar bloed Geeft haar kersenkinderen een witrode gloed Door haar sap mengen dromen, geheimen, verhalen Er vaart een klein meisje in mee In haar kruin ruisen duizend talen En verlangen naar de zee Langs haar stam waait een eeuwenoude wijsheid Langs groen en knoesten en mos Door haar bladeren huilt het afscheid…

Ik stond te wankelen, daar midden op de stoep. Een verstoring in evenwicht, temidden van een grote groep. Je hebt me geleerd op 2 benen te staan, met de hulp van jou aan mijn zij. Ik kijk vluchtig om me heen, je staat niet naast mij... Ik begin je te zoeken, mijn gedachten op alle mogelijkheden gericht. Even kom ik op adem en verlies…

o vader, o moeder gij hoeders van het elkaar geschonken leven toe, geef naam en zegen aan al uw levensbloed maar verzwijg vanaf hun eerste levensdag uw voor hen bedoelde dromen laat hen gaande worden tot zichzelf en ga vooral niet voor in een als onbegaan bestemde levensweg laat hen groeien veilig, tot een eigen zijn en sta hen…

Samen verliefd... Samen zwanger... Samen getrouwd... Samen bevallen... Drié keer... Samen opvoeden... Samen oud geworden... Samen vergeetachtig... Samen...…

Elke week gaan we een avond langs, voor wiens gemoedsrust, blijft in het midden. Niet altijd hebben we zin...maar als ik ná op de deur geklopt te hebben, m'n hoofd om de deur steek, je héle lijf zie lachen... weet ik weer, waarom we het doen... Je zegt, wat is 't lang geleden, en ik zeg ja hé? Waarop je me vraagt...is 't lang geleden? En…

ik ga de trap op: meer dan zestien treden hoog, op de tribune steekt mijn vader trots zijn duim op maar ik ben acht, angstig, m’n badpak nog te droog; daar beneden wacht het water, maar ik stop ‘k verwerp de duik, overweeg de laffe sprong, maar ga liever op m’n knieën nog de trap af ik weet bij god niet meer waarom ik hieraan ooit begon: of ik…

Een beetje meer vreugde Wat minder haat Een beetje meer liefde Wat minder snel kwaad In plaats van ik Een beetje meer jij In plaats van angst Een beetje meer moed Sterkte om te handelen Doet ons beiden goed In plaats van afkeer Meer vreugde en licht In plaats van afstand Een vrolijk gezicht Een bosje bloemen waar je ook gaat Maar niet…

Ik ben dankbaar voor alles wat jullie me hebben gegeven Liefde en vertrouwen de belangrijkste dingen in het leven Nog altijd kan ik bij jullie terecht een thuishaven voor deze meid jullie deur staat altijd open iets dat mij heel erg verblijd Jullie leerden me blij te zijn met de kleine dingen eerlijk te zijn en tactisch met ruzies om…

Twee bruine ogen een prachtig gezicht Twee mooie kijkers naar buiten gericht Ze glanzen en stralen en kijken me aan Ze lachen en zeggen ik laat je niet gaan Ze hebben beschermd gehuild en gewaakt Die kijkers ze hebben me heel diep geraakt Als ik eraan denk dat ze weg zouden zijn Dan voel ik van binnen een zeer diepe pijn Daarom…

Jandosie ja! verfoeid bestaan Mijn moeder belt, ze komt eraan Vervang de slappe rozen De drank en spellen van de grond De poef en stoelen in het rond Wat zeepschuim en dan hozen O moeder met uw zorg en plicht O lerares met straf gezicht Mij is 't genot ontstolen Frivole dagen, teugels los Ei, in een mum - ben ik de klos Weer…

Je bent er nog. Ik praat met je. Ik schenk je thee in. Geef je een koekje. Vertel van alles over iedereen. Nee, ik ben je zuster niet. Je laat me lachen en ook huilen. Ik zet de bloemen op de tafel. Zoek je tas na voor een kam. Je verteld me over deze morgen Nee, ik ben je zuster niet. Je zegt me wat je zal gaan eten. En vraagt of je fiets…

Zij wordt dement, beiden worden oud, om haar tóch nog bij 't gesprek te betrekken, stelt men haar een simpele vraag, waarop manlief bromt, stel haar toch niet zoveel vrágen vandaag! Hij kan 't niet verkroppen, de dementie van zijn vrouw, maar jee, wie kan dat wél? De kinderen worden ouders van hun eigen ouders, als ze teruggaan…

Ouders, menen lief te hebben geven alles aan hun kind kunnen nooit geen néé zeggen anders gaat het door het lint Ouders worden zo de slaven van hun eigen vlees en bloed 't kind, gewend alles te krijgen wordt verkeerd dus opgevoed Ouders zijn niet consequent meer kinderen gewoon verpest worden dan ondankbare wezens, door de opvoeding…

Bonsai, eik en witte berk en jij met kind dat uit alle macht jouw hoofd in haarband perst Mijn blik hangt op jouw onderlip, ik weet er is niet meer dan dit: moeder met kind Leven lijkt een kippenren waarin ik beiden mis Van te ver blaas ik een kus, die op jou rust Heel even laat jij jouw blik mijn kant opgaan…