Oh lijf van steen. Het was je gebeente waar ik om ween. Je geest was oud en je ogen koud. Je was als Job onder stof en zand. Die vrouw, haar lijf, je verloor je verstand. Je slikte pillen, je geest was dood. Wie kijkt er nu om, naar iemand in de goot. Zie daar was een engel met vleugels licht en pracht. Het trok je omhoog uit je graf,…

Een ekster huppelde in het gras alsof voor hem zwart wit niet enkel outfit maar ook glamour was…

'T is zwoegen en zweten voor ons recht, maar eerlijkheidshalve dient gezegd dat wat de mens ook mag verzinnen oprecht gedrag zal altijd winnen. Dus doe je best om mens te blijven en tracht dat kwade te vermijden. Leef een leven vol mededogen al voelt het vaak of je wordt bedrogen. Uit deze gedachte komt mijn wens te willen leven, zo intens…

Begonia's in 't felste rood twee duiven baden in de goot 't is net alsof het regent een merel kiest de hoogste noot aan inspiratie nog geen nood…

in dit grote verlaten huis voelt het niet zo pluis krakende planken en deuren ondefinieerbare geuren flikkerende lichten dreigende gezichten ik loop op een houten trap bevende benen bij elke stap er klinken fluisterende stemmen ik moet aan het duister wennen op zolder hoor ik zacht koorgezang schaduwen op de muur van de gang…

Een vogel vliegt mooier dan een vliegtuig dat eigenlijk helemaal niet vliegt maar meer 'gevlogen wordt' Mooier echter nog vliegt de vlinder wiens vlucht voor de helft bestaat uit pogingen tot vliegen en voor de andere helft uit neerstorten…

Als ik morgen bij je ben word ik pas rustig maar tot het zover is ben ik dood nerveus…

Een meisje, Ergens op deze aarde. Het meisje, Dat zelf geen geluk meer kan vinden. Dat meisje, Dat alleen nog kan hopen. Dit meisje Is onze hoop.…

Ze staan er mooi bij die jonge beuken rood van opwinding lijkt het mij…

dwaallichten ver broos, teer en wonderbaar met enkel één oogwenk daarbij ruimte latend vliegen vlinderlichten zacht fladderend daarheen waar ogen open gaan harten opengaan ongekend harten raken in het gastvrij onthaal…

Alles begint met een gedachte behalve in de natuur want zij IS...…

Daar zit je dan, helemaal alleen omdat de buitenwereld je niet mag. Daar zit je dan, op de koude straatrand er is niemand die naar je omkijkt. Daar zit je dan, Wachtend op een vriend die er voor je is op dit soort momenten. Daar zat je dan, door de wereld achtergelaten alleen, bang en verloren...…

Wespen houden van pruimen en wat had hij daar mooi staan bloeien dit jaar…

Ik doe mijn ogen dicht het dondert en er komt een bliksemschicht ik zit te trillen op mijn stoel daar is het weer het angstgevoel sommige mensen vinden dit raar maar ik vind onweer een gevaar ze kunnen het ook niet begrijpen dat ik hem vreselijk zit te knijpen ik huil en lach tegelijk dat komt door mijn bangigheid donder en bliksem zijn niets…

Een gedicht voor mij, een gedicht voor hem een gedicht voor de buurvrouw die ik erg goed ken, een gedicht voor de man die mijn aandacht verdient een gedicht voor dat kleintje wat nu eventjes grient, een gedicht voor de zon, omdat ie weer schijnt een gedicht voor mijn bed, omdat het me verwent een gedicht voor hen die het moeilijk…

Wij gooien alle twee onze schaduw voor ons uit 'k word alsmaar kleiner zeg je en je kijkt eens naar mij op ja zeg ik maar dat deert toch niet de zon…

Je moet het willen zien dat prille groen van 't lindeblad dat roze en wit van appelbloesem die meidoornhaag in bloei met wild dat stekelig blad van hulst daartussen straks komt de herfst met rode bessen op een achtergrond van glanzend donkergroen stekels scherper nog dan die van toen…

Water dat kookt maakt een heus geluid en in een keteltje 't weet van fluiten…

Zo klaar was lang niet meer het water van de gracht er dreef een zwaan zo wit als had zij het kasteel gepacht…

Zo verschillend en zo nauw met elkaar verbonden... Als je leeft wil je soms dood; Maar als je dood gaat, wil je graag blijven leven. Wat maakt het leven de moeite waard? Waarom kan de dood bevrijden? Gelukkig is dit persoons-gebonden. Ik moet toegeven, dat ik wel met de gedachten speel. Het hoe en waarom van leven...en dood... Net zo fascinerend…