Ik heb je gevonden op een winteravond de deur ging open en daar zag ik je, ondergedoken in het zachte geel. Ik hoorde je zuchten en vroeg waarom je zo bang was. Je liet me je oorsprong zien - recht tegenover de plek waar je terecht was gekomen. En ik dacht: wat ijzig ver heb jij hier af moeten dalen.…

IN THERAPIE Geregeerd wordt m'n leven, Lijkt het wel, Door angst, woede en verdriet 't Vreemde is alleen - Ze zijn er wel, maar je ziet ze niet…

Ik ben uitgewoond, opgebrand, afgebroken, Op. Ik ben oververmoeid, niet vooruit te branden,accu leeg, het is op. Ik ben afgeknoedeld, overwerkt, Uit- geburnd noem maar op. Ik ben mezelf niet meer, dat is niet top. En hoe het komt, dat weet geen mens, maar wat ik mezelf het meeste wens: Is een volle accu, een beetje pit, zodat ik…

Het is vaak een feit: Door het stellen van prioriteit Vermindert je afhankelijkheid. Maar het verhoogt je kwaliteit En je flexibiliteit. Het is vaak bepalend in het leven, Wat je voorrang wil geven.…

Ik buig niet meer voor mensen misschien nog wel voor God want mensen missen het goede wat ik wel kan vinden bij God Maar Hij voelt ook vaak als fictie en soms als een fractie van geluk dat heeft Hij aan Bach te danken dienend doorgevend zijn eigen klanken Dan ga ik knielend janken dan bid ik vroom gebukt maar voor kleinerende mensen…

Voor J. Doof en blind ben ik, Niet meer in staat tot Zien en horen - En 'k prijs me gelukkig Dat jij bij mij bent, Dat jij mijn ogen Bent en ook mijn oren…

Het volgende betoog Gaat over een agoog. Hij houdt zich bezig met vragen Hoe wij ons sociaal gedragen, Ze hebben meerdere pijlen op hun boog. Kort gezegd verbeteren agogen Allerlei sociale haken en ogen.…

Als in het nachtelijk Donker zelfs het licht Van alle lampen Lijkt te bevriezen Tot een groot blok IJs dat door en door Massief is, dan wordt Mijn ik ook langzaam aan Koud als steen En lijkt het alsof Ik nog maar moeilijk Tot leven ben te wekken…

een groot kind is wat ik soms vind hier niet alleen op papier maar in de realiteit achter de toetsen probeer ik het leven wat op te poetsen maar raak dat kind niet kwijt vallen en opstaan niet huilen, stoer zijn verbijten die pijn doen alsof het je niet deert zo is 't je immers geleerd…

Jagen doen we Zodra de dag Wakker wordt Op alles wat In dit ondermaanse Onbereikbaar is - Althans lijkt te Zijn - rust komt Pas als we beseffen Dat we voor vrede Alleen maar in Onszelf hoeven zijn Waar de eeuwige jachtvelden Voor altijd velden van vrede Zullen zijn…

Als ik me verveel, Is dat nooit substantieel. Het is vaak Meer een vorm van vermaak Dan noodzaak. Maar veel Is enkel virtueel.…

Soms is het nul, Soms is het alles, Soms leeg zoals Alleen leegte Zijn kan, Soms voller dan de volheid in de Hoorn des overvloeds…

hij draait rondjes in een vierkant stuitende gedachten gevangen tussen vloer en plafond vergezichten zonder uitzicht alleen heel in de verte, daar schijnt de zon toch moeten er andere gezichtspunten zijn van buiten naar verder wat hij mist wat hij schaapachtig zoekt is een herder…

't Is stil in mij Nu even geen rumoer Zelfs niet in mijn gedachten Geen leeuwen op de loer 't Is wat ik precies Nu nodig heb - 'k hoef Me niet langer te verzetten Tegen boosaardige machten Die me het leven Daag'lijks willen beletten Vrij naar Daniel Lohues, Gunder (C) 2012…

Voor Els de Bruin Gedachten stromen Onophoudelijk elke dag 't Kost moeite soms Om ze in te tomen Toch is dat wat ik vermag Hoge pieken, diepe dalen Worden door jou en mij Op werkelijke waarde geschat Om te voorkomen dat ze me vermalen En samen lukt het om de echte Waarde ervan te bepalen zo dat ik - Goddank - verder leven mag…

We zagen de hel in elkaars ogen - de woorden die je sprak toen je je Vlaamse schone introduceerde. En ik hoorde haar accent en zag geen hel maar een steen en ik dacht hier liggen twee stenen te wachten op wat licht.…

De wereld valt op me En dan word ik door Onmetelijke zwaarte verpletterd En ' t vreemde is Dat het lijf nog min Of meer intact lijkt Waar de geest in Miljoenen snippers uiteenwaait En het Ik onherstelbaar Beschadigd is…

(voor: P.D.) Freud bracht mij weer vreugde! Freud laat me lachen, inzien en wenen... hij liet mij hernieuwd, verborgen leven zien, waardoor mijn oorspronkelijke krachten niet meer verdwenen. Dank je wel, Peter…

Bij ontzag Schiet ik altijd in de lach. Want ik verwacht Dan enkel macht, In plaats van gezag. U weet misschien, Het is ook de verleden tijd van ontzien.…

Heus, het was te pretentieus. Bekant, Arrogant Of kakkineus. Wat was eigenlijk de essentie Van uw pretentie?…