Definitie van hoogmoed zou kunnen zijn: Je zou je schaduw even moeten meten Hij is vandaag niet langer dan gisteren...…

Als wat je wilt niet meer kan En wat je kunt niet is wat je wilt Dan is het tijd om te willen wat wel nog kan En jezelf opnieuw uit te vinden…

Vogel van Wijsheid Ik vlieg over de Zevende Zee Waar ik duizend of meer oorlogen dacht Mijn huid is helemaal bevederd, ik ben een Vogel Van Vrede, Vrede is het doel Wat ik wil bereiken, Vrede binnenin me Zelf En voor de Wereld, maar dat is van later zorg Ik heb mezelf verloren, op een boekenplank Waar ik het Laatste Woord trachtte te vinden…

Laat het verleden gaan Geef jezelf ruim baan Het slot dat ben jij Maak jezelf nu vrij De sleutel zit van binnen Om je nieuwe leven te beginnen…

Ik ben mijn eigen arts in hart en nieren, Ik denk en weeg en geef diagnostiek, Ik zet het moeilijk op papieren Want stiekem weet ik het ook niet. Ik maak de scan en lees de boeken, Schrijf amper iets. Ik doe het moeilijk uit de doeken Want ik weet niets. Tussen mijn aarzelende zinnen, mijn stilte. Ik schud naar ja, maar staat het aan?…

In het donker groeit het felste en mooiste licht, na oorlog en hel komen vrede en de hemel, na verdriet en kilte verschijnen opluchting en warmte; en zelfs, na de grootste en diepste pijn mag ik altijd weer rekenen op jouw bijzondere liefde die jij door jouw gave voor mij kan betekenen.…

De lust om iets Begint met niets Totdat je het probeert Dan is er niks wat eraan ontbeert Alles is mooier met, dan zonder het Waarom zou ik het niet doen, wat is hetgeen dat mij nog let Je hart slaat honderd slagen bij het zien van datgeen Totdat je hart stopt op slag honderdeen Al dat prachtige vervlogen Zie het onder ogen Ik ben voor even…

Drukte... drukte in mijn hoofd zee ruist met een donderend lawaai ...geweld oorverkrachtend nietsontziend, oorverdoofd, ik zit thuis op de bank, trachtend gek wordend te vermijden.... boeklezend letters via golvende regels misselijkmakend geen nut, geen aandacht het is koffietijd, rustmoment met koekje even geen Zandvoort aan zee..... geen…

De wanhoop in mijn hart en de waan in mijn hoofd hebben mij van de waarheid beroofd ik zag slechts de schijn ontsprong zo de pijn die de werkelijkheid heet te zijn nu ben ik weer echt tenminste, dat is wat mijn dokter me zegt maar er zijn dagen dat ik weer die waan wil uitdragen er is niemand wie ik het waarom kan vragen.…

Is daar iemand? Vraagt de dromer- hij die leeft in het eens, het ooit, het heel misschien De wind maakt hem zacht fluisterend wakker.…

Ik somber Dus ik ben Al twijfel ik Ernstig Aan mijn bestaan Al zijn al de Scholen waarheen ik ging Reeds lang vergaan - hier en nu Mag ik nu beeldend En schrijvend verdergaan --------------------------------------------------- Alle schoolgebouwen die ik als leerling bezocht of waar ik de 32 van mijn docentschap heb vervuld…

Het zijn slechts beelden, impressies van jolijt, boert en jokkernij... Ook stemmen uit het verleden, gelach daar... een flits van liefde en vreugd Oud van dag maar niet van geest nog een die naar de camera zwaait gekke bekken trekkend, lachend geluidloos.. nu, zoveel zeggend en toch ook weer niet, ze waren er even. Oma’s, opa’s, ooms en anderen…

Dat van de kip of het ei en van de hoed en de rand, Ach… Het ei werd gelegd en het nest houdt stand. Tok, tok, tok, toktok...…

Het voordeel van de twijfel, Is het nadeel van het besluit. Beslissingen liggen niet voor het rapen Het deksel ligt wel op de loer. Vergeet het voor- en nadeel niet Lachen en verdriet liggen zo vlak naast elkaar Wikken en wegen met kilo’s vooruitzichten zware lasten voor op je schouders waar uw draagkracht het niet aan kan. Belangrijke…

Teveel pleasen 'lijdt' veelal tot persoonlijk verliezen!…

Al die levens, al die mensen, slechts momenten als een samenvatting in de ziel. Je hart wendend tot die bron van wijsheid, verpakt in zo’n klein lijfje. Wat te doen? Hoe vertaal je al je parels tot het dienen van ons mens, zonder te vervallen in een grootsheid? Vanuit bescheidenheid de diepte van je bron. Ieder leven, iedere parel…

verloren kansen, maar zoveel mogelijkheden vol met kwaliteiten, onderdrukt door mijn demonen zo ontevreden, maar toch lijkt dit schijn geluk, pijn, keuzes en opties je wilt het anders, maar toch ook niet. gemengde gevoelens schieten door mijn hoofd, en weer spreek ik mijzelf tegen. zoveel vragen en zoveel antwoorden, maar de juiste zal ik nooit…

Wie aan de pen gaat gaat doorgaans ook aan de fles, flessen want het woord, de woorden het opschrijven is doorgaans confronterend ook voor de schrijver (m/v) zelf, z'n eigen ik... dan verzacht de alcohol!…

Er is geen enkel excuus dat niet diep in zich een weifelen draagt een dienbord waarop glazen nauwelijks hoorbaar beven…

Wie blijft hinken op 2 gedachtes gaat chronisch schommelen!!…