Als er hoop gloort aan de horizon gloorde die dan niet vandaag? Dat wilde ik even weten dus stel ik deze vraag. Maar de horizon is zo ver weg, dus wil ik dat men me zegt dat de horizon helemaal zover niet is. Want als ik hem zo grijpen kan is de hoop nabij.. Niet dan?…

De goederentrein is als het leven, het aantal wagons, voortgetrokken door de locomotief vertegenwoordigen de bagage die de mens te verstouwen krijgt, met dit verschil: wanneer de trein op plaats van bestemming is, de wagons losgekoppeld en gelost, zijn ze leeg, echter de mens torst tot het eind toe de lading met zich mee.…

een halve bol met touwtjes en daaraan wolken waaronder witte koeien grazen nee, nippen als met champagne van het gras voorzichtig strekte god zich hier uit voordat hij als een herfstblaadje verfrommeld werd en knisperend verdween de hemel is niet boven…

ik weet niet ik weet niet wat of wie ik weet niet of ik ben ben ik een slordig silhouet bestaand uit louter vegen haastig schimmig opgezet moet ik in contouren leven? in zo'n vaag gegeven kan een hart niet kloppen help mij help mij worden tot een beeld geef mij kleur en dichting opdat ik één en onverdeeld een weinig respect gewin…

een mes in mijn hand, nadenken over dat ene moment. zou ik het nu doen? waarom ook niet, in deze wereld ben ik overbodig, zelfs voor de kat van de buren. bibberend neem ik het mes in mijn hand, en laat het over mijn arm glijden. die ene druppel bloed worden er al gauw duizenden. het gevoel dat ik heb is onbeschrijfbaar, eindelijk heb ik…

toen hoorde zij en viel in twee uiteen de een liep weg en stierf daar woei de wind doorheen de ander bleef met opwindmechaniek danste als ze dansen moest lachte, liep leefde, sliep nu vele jaren later zoekt zij naar haar, die stierf maar vindt haar niet want langzaam is zij teruggekomen zwerft bloedeloos, ergens rond haar hart wachtend…

Bas Wit gezichtje, Ogen met een lichtje. Giechelglimlach en hartje van goud, Al tien jaar lang vijf jaar oud. Uitschuifbare ledematen, Geen zinnen die je kan praten. Ribben allemaal te tellen, Jouw gedachtes wil ik me voorstellen. Welke woorden zou je nemen, Welke zinnen zou je claimen. Wat gaat er achter je ogen om, wat is jouw…

Alles wat ooit realiteit was zit verborgen achter het nu waar het onbewuste heerst met zijn eigen drijfveren Gerafelde herinneringen spoken door het hoofd verleden tot flarden vervaagd Ik ben een kind van al mijn weleer maar wat weet ik niet van mezelf wat ik eigenlijk zou moeten weten…

Een knobbel of een bobbel Een scheut of felle steek Zie ik ook niet wat bleek? Hoesten doe ik ook al een tijdje ‘Voel jij je niet goed, meisje?’, Zei een collega van de week Ik ben ook zo moe en sleep me voort Zeg, heb je het niet gehoord? Marietje, je weet wel, die uit Lommel Op een dag voelde ze ook zo’n bobbel Binnen drie weken…

Als een reveil van gerecycleerde vergankelijkheid, somptueus in idiotie maar sober vol onbegrepen gratie, als een vicieus vibrato van dolgedraaide stilte, smachten zeven - ja, zeven! – gracieuze gratiën naar een streling, een onooglijke blik. Naar een aai van onverholen bewondering, vol verwondering. Het aftandse tandwiel grijpt de ketting…

Ik ben geboren om te sterven. Ik ben op aarde omdat men verkoos kinderen te krijgen. Ik leef mijn leven op mijn eigen manier zo ik dat wil. En wie er een probleem mee heeft hoe of ik leef heeft het moeilijker dan ik. Ik ben geboren om te sterven maar alle tijd er tussenin is mijn tijd en van niemand anders, dus deel ik mijn eigen…

Een droom die wij ons herinneren alleen enkele seconden na het ontwaken een, die draait de wereld op z’n kop zwaar en ongrijpbaar, droge mond… soms zijn er gezichten en woorden die volgen hetzelfde patroon en sommige ontmoetingen als het dromenstof blijven lang, lang in binnenlucht hangen net ‘n vermoeden dat wij het nooit echt zullen weten…

Al jaren in zijn doen en handelen Gericht op achter Jezus wandelen Elk jaar op Goede Vrijdag bekruipt Hem het gevoel dat angstig sluipt Krijg ik vandaag de nagels door mijn handen Of kan ik nog tot volgend jaar hem wandelend imiteren Om dan wellicht sterven en opstaan ook te leren Nu zo vaak zich die vraag gesteld En zich al piekerend gekweld…

Iemand telefoneert over de beste plekken voor mannen die willen vallen. Op het station rennen vrouwen op zoek naar hun minnaars, die ze de avond tevoren in onberispelijk tenue hebben achtergelaten. Pluimachtig strijkend varen zeeschepen het tegenlicht binnen. Op de gangboorden klinkt het roffelen van glimmende herenschoenen. Feestelijk…

hoe was het ook al weer eenzaam wantrouwig iedereen die zegt dat ze maar eens moet zeggen in 's hemelsnaam wie ze dan wel vertrouwt dat is pas de ware griezel wat zeg ik de laatste griezel alsof er iemand op deez aard zou zijn die ze meer zou kunnen vertrouwen dan zichzelf die zou haar trouwens ongetwijfeld vertellen dat…

De rariteiten van de geest, ongedwongen door gedachten, onherkenbaar door het smachten… Als een brief die nooit meer leest…. Herkenbaar door het pure. Verkwanseld door mens en tijd. Door ratio en materie, Is men in staat om te verzuren… Want de eenvoud van het complexe, is tastbaar door de onschuld… Zonder regelmaat van denken, ongeacht…

ik zag een kind vallen uit een boom het ademde een woord. een eerste woord. blind. vader bevroor het kreeg omtrek en wat vormen hij droeg haar naar de dag. een eerste nacht. donker. het kind bevroor de wind liet niets blijken en schoof verder voorbij het veld van verborgen mos. doof. moeders gehoor ik zag een kind sterven en raapte…

opgesloten... aan handen gebonden geen voet om op te staan niet kunnen slaan niet kunnen stampvoeten haar eigen gevangenis gelukkig maar want wat als.... haar handen kunnen uitreiken ze stevig kan staan ze uit kan halen en stampvoeten gaan? gevaar voor... kwetsing geen erkenning veel te veel pijn ze heeft de moed om het…

jij meet mij en ik mezelf in deze context mag ik jou niet meten maar dat doe ik lekker toch in jouw machtige ogen zie ik zeer, je schiet met scherp, je bijt, ik duik en denk anders, dat doe ik anders…

Ze was nog jong en wild, nog niet toe aan vastigheid.. Ze genoot nog van het leven, wou haar vrijheid nog niet kwijt.. Ze danste zonder schaamte, met de mannen om haar heen.. Ze kon iedereen krijgen, maar was nog steeds alleen.. Ze maakte mannen gek, heel onschuldig, zonder doel.. Ze danste close met iedereen, zonder lust, zonder gevoel…