hoe kan ik jou begrijpen met onbegrip die mij overheerst wanneer jij je wel begrepen voelt in het onbegrip dat je strooit…

Boyke, Boyke, neen, ga niet dood! Boyke, we houden van je, hou vol, lieve chihuahua van ons. Het gif deed z'n werk snel, onverbiddelijk, adequaat. Gif dat je argeloos en gretig verslond. Vermomd gif dat je een lekker, extra hapje vond. Gif, moedwillig gelegd door een of ander onverlaat. We aaien je kleine, slappe hondenlijfje. We roepen…

O ja, mama, ik gaf mijn leven voor jou: al wat belangrijk was voor je, daartoe heb ik me ingeleverd. Al, wat leeft voor jou cijferde ik mijn wil tot leven weg. Waarom vroeg je dit van mij? Waarom droeg jij dit leven, zo? O ja, mama, ik zal op jou wachten tot de tijd komt van jou terugkeren... jouw heengaan doet mij leven. Ik zal daar…

Ik kom bij mijn vader vandaan. Bij zijn graf geweest, ervoor gestaan. Ook even gaan zitten, toen terug gelopen het grintpad af, herinneringen meegenomen. Op zijn gedenksteen de tekst; 'Voor altijd in onze gedachten'. Nog even stond ik te wachten bij de auto en daarna thuis keek ik naar zijn foto. Hij woont nu in de hemel in vrede en rust…

Geef niet op, laat je trots niet varen. Loop rechtop met je neus in de wind om je eigenwaarde te bewaren. Het gaat erom wat jíj ervan vindt. Geef niet op, neem de juiste koers. Laat hem gaan, hij verandert niet en misschien wordt hij soms jaloers. Het gaat erom dat jíj weer geniet. Geef niet op, luister naar je verstand. Je gevoel kan soms…

Twee levenslustige jongetjes van negen en zeven jaren oud werken en spelen vol druk genot lijden echter onder felle twisten van hun gescheiden ouders toch strijden de kinders moedig willen eigen bestaan versterken tenslotte maakt vader radeloos een eind aan 't leven van zijn zoontjes die wellicht nog een lange toekomst met schone beloftes…

Soms maakt iemand je leven rijk, maar tegelijkertijd zo leeg Soms vult iemand je aan, maar tegelijkertijd haalt het je naar beneden Jij maakte mij zo blij, maar soms zo ongelukkig Zo’n sterke band, maar toch verschillend Jij hoort bij mij, maar ik weet dat het niet zo is Waarom ben ik zoals ik ben en ben jij gewoon jezelf Jij las mijn…

Voor altijd zal ik aan je denken, met spijt en een traan, Had je kunnen optillen, samen kijken naar de maan. Je moet weten ik was te jong en te dom om te weten, dat de keuze voor altijd aan me zou gaan vreten. Zo nu en dan raak ik totaal overstuur, denk ik maar een ding, draai hem terug, dat klokje aan de muur. Ik hou van je lieverd…

Elke dag leid ik een vreedzaam leven hier waarvan ik geniet ofschoon de oorlog, de pijn teleurstellingen en verdriet in mij zijn geworteld; het is de erfenis die mijn vader in mij achter liet.…

Snij maar, snij nu maar sprak ‘t innerlijk geluid Je voelt je immers naar je houdt ’t tòch niet uit Bezeer je maar meteen het geeft echt niet, hoe Je arm, je buik, je been het doet er toch niet toe Beschadig je huid toch je voelt dan éven beter Pleeg geen zelfbedrog de pijn is je graadmeter Snij maar, snij nu maar je houdt ’t toch…

Het masker toonde een gelukkige lach het masker toonde een verheugd gelaat Haar ogen verraadden wat niemand zag jawel, ze was volkomen ten einde raad Haar masker was hoe zij zich liet zien het masker verborg haar innerlijke pijn Hield zij haar smart geheim, misschien en leefde haar uiterlijk voor de schijn? Het masker toonde ‘t lachende…

Als je naar het zuiden gaat Waar de zon zich niet laat zien Waar in beton haar hutje staat Noem dan mijn naam misschien Of zij mijn naam nog kent Weet ik werkelijk niet Zij sliep ooit in mijn tent Nu rest ons slechts verdriet Kijk hoe het gaat met haar Help haar als je helpen kunt Sta altijd voor haar klaar Zeg dat iemand dat haar gunt…

Kennen deed ik jou al een tijdje Vergeten daarentegen zal ik jou nooit Op de kop af 25 jaar geleden hebben wij elkaar in liefde gedefloreerd Helaas heeft neurose van mijn hart en bovendien, maar voorál haar gevolgen mijn leven flink gedevalueerd Versteende tranen als kiezels rollend van berg met een schier oneindige hoogte In onschuld…

Snij jezelf vannacht, klonk een stem laat je bloed nu gerust maar stromen Snij, maande haar innerlijk met klem laat nu eindelijk wat vreugde komen Snij jezelf, bevrijd je eindelijk even zet de deur maar open voor je smart Je wilt toch ook vreugde in je leven? geef dan toch wat ruimte aan je hart Snij jezelf, geef nu lucht aan je pijn biedt…

Alleen: mijn geluk en mijn benodigdheden, namelijk God, de stilte en ik, verder niks. Ik mik nergens op, slik alles wel of niet maar brengt me telkens thuis, vredig bij mezelf; liefde en vergeving. Eigen krachtige beleving: God, stilte, ik. Neem verder niks. Heel dichtbij mijn ziel... zodat alles gaat vervagen en alle lagen van tijdsbeleving…

Nog altijd tast mijn hand naar jou alsof je bij me bent. We waren altijd zo vertrouwd, zo aan elkaar gewend. De nacht is vaak zo stil, zo donker om mij heen. Het duister brengt me vrees, ben angstig en alleen. Pas als de ochtend gloort vind ik een beetje rust. Het licht verdrijft het duister, de spinsels in mijn hoofd worden gesust.…

Hij was met recht het kind van Sartre In zwarte kleren had hij rondgelopen Droefgeestige gesprekken gevoerd En donkere gedichten geschreven Veel gerookt en nog meer gedronken De Sartrejaren die volledig aan mij Voorbij waren gegaan hadden in hem Alle treurigheid ontstoken en het Zaad van duisternis had zich weten In te bedden Toen…

rauw verdriet puntige scherven kerven krassen in mijn ziel als uitgedroogde aarde uiteengereten door de zon smachtend naar water is het te droog? is het te laat?…

het maakt niet uit of ik beweeg of stilsta, want sinds je me hebt verlaten weet ik niet meer wat ik doe! het maakt niet uit dat de dag twee keer zolang duurt, want sinds je me hebt verlaten gaat sowiezo alles fout! het maakt niet uit dat de zon achter de wolken schijnt, want sinds je me hebt verlaten zullen mijn tranen niet meer drogen…

voel een traan ah, hij daagt mij uit deze keer echter is de traan de overwinnaar wat gek… het voelt warm aan langs mijn wang normaliter huil ik niet…