Mijn haar glanst Mijn blik straalt Mijn mond lacht Maar mijn ziel schreeuwt En mijn hart huilt Nooit meer?…

Een vlot traag dobberend op de rivier Reikende handen helpend om de overkant te bereiken Grijpen angst, niet kunnen, halverwege loslaten Verder dobberend alleen niet vooruit niet achteruit gaan Dobberend een druppel water extra een traan.…

ze zien het niet, ze zien het gewoon niet hoe pijn ze je doen met wat ze zeggen, met wat ze doen.…

Vervreemd ben ik, Mijn eigen lijf; zo vies en vuil, Vervreemd van de liefde, Waardoor ik nu alleen maar huil. Vervreemd van mijn naasten, vervreemd van alles en iedereen, Geheel vervreemd van deze wereld, dus laat me nu maar even alleen..…

Een nieuwe start, een nieuw begin, ik ga ervoor, zorg dat ik win. Diep in mijn hart, vol bloed erin, wordt voortgestuwd wat ik bemin: een levenskracht, zo vol en puur, die staat me bij in het beginuur. Het gaat hard, je zult wel zien: Mijn nieuwe start, mijn nieuw begin…

Bliksem in mijn hart. Gebroken en verwond. Tranen van verdriet. Tranen rond mijn mond. Wist dat je bij me woonde. Geborgen en gezond. Klein leven in mij. Mijn buikje zo rond. Het mocht niet lang duren. Kindje van mij. Je bent nu een vlindertje. Zo gelukkig en vrij. Ik ben je nooit vergeten. Altijd in mijn gedachten. Geen naam aan…

Ik zie tranen zwellen in de rode ogen van mama tranen die mijn hart kwellen en die mijn keel dichtknellen Woorden schieten me tekort waardoor alles me teveel wordt Langzaam voel ik een druppel over mijn wang glijden en dat is nu net wat ik probeerde te vermijden Ik leg mijn hand op mama’s hand een hand van troost Woorden zijn niet meer…

Jij hebt het zout van mijn tranen geproefd. Je handen hebben mij vol liefde gestreeld. Je lippen hebben mij zachtjes gekust verdriet gesust.…

Een raar gevoel komt mij tegemoet Ik kan niet beschrijven wat het met mij doet Het maakt me verdrietig maar ook blij Het voelt zo gesloten maar ook zo vrij Ik snap niet wat ik hiermee moet Ik snap niet wat het met mij doet Ik ben nieuwsgierig maar ook bang Het is iets raars waar ik naar verlang Ik wil dat het ophoudt, ik wil dat het stopt Voordat…

Ik zweer dat ik je nooit zal verlaten Vanaf nu is het gedaan Dit nog even afronden En dan terug jij en ik Voorgoed bij elkaar Ook al lijkt het nu veraf Lijkt het eeuwen geleden En maakt het wachten me bang Koude regen komt over me heen Het kan me eigenlijk niet schelen Ik blijf volharden Mijn gedachten zijn bij jou Omdat ik van je hou…

Ik weet niet meer wat de te doen Ik weet niet meer wat niet te doen Ik weet niet meer waar naartoe Ik weet niet meer waarheen ik moet Zo verloren, zo alleen Zo verlaten, zo veel geween Mijn tranen stromen inwendig door Een stortvloed van pijn en verdriet die gutst door mijn lichaam heen Ach, ik weet niet wat ermee te doen Ik weet niet…

Mijn zoon, hoe is het zover gekomen wat is er gebeurd heb je de verkeerde afslag genomen of ben je meegesleurd door die donkere duistere kracht die ik zo ontzettend haat die heeft jou in zijn macht en jij die dat toelaat Ik sta aan de andere kant en als je ooit zover bent dan reik ik je mijn hand, zodat je weet, dat je weer op de goede weg…

De eenzaamheid staat op zijn gezicht te lezen ik lees letter voor letter ervan af. De triestheid is hem geheel omgeven, leven in soberheid bijkans een straf. Een gevangenschap die hij zichzelf oplegde als boetedoening leek het wel Een zware straf, misschien te zwaar, alsof alle kommer en kwel: Zo uitgezweet kan worden. De eenzaamheid ligt op…

Bomen getooid in witte aanschijn Gekleurd door de zon haar tranen Rood haar ogen bij het ontwaken Een keuze is haar rauw ontnomen Roder haar ogen bij de bedgang Hoop is gedrenkt in zwarte inkt Inkt waar haar testament van leeft Rouwen zullen de gekroonde berken En al wenend nemen zij afscheid…

Ik open mijn ogen Jouw hart is al even op slot, Ik open dat van mij, maar alleen jij kent het plot. Ik ontdek mijn fouten, Jij somt er nog meer op, Ik verontschuldig me, Jouw hart zegt duidelijk stop. Ik vraag nog een kans, Jij geeft me geen illusie, Ik ben ten einde raad, Jij wil geen geruzie. Ik heb je steun nodig, En wil met…

En zij duwen, duwen en duwen maar schreeuwende woorden en rust gevulde pillen- en hoe moet gevoelloosheid mij leven geven? Ik ken die rust, ik ben die rust, die ontkenning die door aderen sluipt de levenloosheid die in ogen kruipt, waar ieder woord naar afstand ruikt. En zij maken, ontwaken in mij dromen waarin ik mezelf ophang aan bomen…

Kijk daar gaat ze weer, op haar fietsje langs het meer. Mensen staren me aan, heeft ze eindelijk een baan. Hoor ik achter de ramen, ik hou me groot en verstop mijn tranen. Ze heeft zeker weer wat nieuws gekocht, ze ziet er niet uit, wat een gedrocht! En hij maar werken, nou ze zal het merken! Gelukkig ik ben weer thuis, in…

Even heb ik gedacht.. een kleine fractie van een seconde was 't maar.. maar even dacht ik.. wonderen bestaan...'t is echt waar ! Maar de volgende dag meteen lelijk op mijn bek gegaan.. de illusie onderuitgehaald dromen weg...wonderen van de baan !…

Ik probeer een kleine troost te vinden in de vele woorden die ik zing ik hoop dat dit lied ons zal samenbinden en kracht zal krijgen in mijn familiekring maar ik weet het heeft geen zin het maakt niet uit wat ik doe ik ben nog steeds geen heldin waar leidt deze weg naartoe? nooit zullen ze me zien staan ook al doe ik zo m'n best ik kan…

Ik wil je helpen! Wat is er toch met jou? Het lijkt wel of je zweeft alleen dan in de kou Ik wil je zo graag helpen maar dat kan zo echt niet Ik wil dat je me alles vertelt ook over je verdriet…