Ben je verdrietig? Kom dan bij mij, dan leen ik je mijn schouder, huilen is vrij. Ben je boos? Kom dan bij mij, dan praten we er over, spreken is vrij. Ben je weer blij? Kom dan bij mij dan vieren we dat samen, vieren is vrij. Ben je soms eenzaam? Kom dan bij mij en speel dan samen een spelletje met mij. Ben je gelukkig?…

Voor alles wat wij waren, wij bestonden voor elkaar wij stonden zij aan zij jij niet belangrijk beter dan ik maar gelijken wij bereikten een hoger doel: namelijk vriendschap, en zelfs kameraadschap met diep, innig gevoel!…

Stilletjes kwam je in mijn leven Allengs meer en meer Samen al die jaren overleven Kwaad, goed, geluk en pijn Ik weet het niet meer, het heeft zo moeten zijn, Alles ging voorbij, maar jij was er altijd, jij bent gebleven…

Als de doornen van het leven geen prikkels meer geven de volle rozenpracht verwelkt haar langste tijd heeft gehad pluk ik voortaan dagelijks klaprozen langs de wegen en leef er degelijk vrolijk op los! Samen met mijn kwetsbare fel hel rode flinterdunne bloembladeren welke slechts milde briesjes kunnen doorstaan maar achter mijn avondlevensruit…

(Karikatuur II) Soms weet ik niet meer wie jij bent. Is een vraagteken vaker jouw signatuur Zelden weet ik nog wie jij bent. Hoe staat uiteindelijk vandaag weer jouw pet Zou 'k de kunst van kennen beheersen jij bent voor mij echt zeker die niet te plengen traan…

Bij het tuinprogramma van Rob Viel mij een bijzonder plantje op. Je moet er wel opletten het niet in een hoekje te zetten, daar kan het niet tegenop. Het gaat pas echt opleven, als je het veel aandacht gaat geven.…

Een scherpe blik een van herkenning voelbaar die klik alsof die er altijd was zoals je dan zegt: weet je en weet je nog en daar dan die warme gloed, jouw lieve lach. Een zwoele wind blaast langs ons heen ruist zachtjes door ons haar een hand geleid die langzaam, traag dan leuk, eindelijk lieverd ben je daar. Een gevoel van... toen van hier…

Jij geeft me kracht als ik ben verslagen, het is dan alsof we samen onze last hebben gedragen.…

Mensen zijn bang bang tijdens het leven bang om krankzinnig te worden als ze de weg van het geweten openen... en bang voor de dood als het geweten afgewogen wordt!…

De jaren, de uren samen konden niet lang genoeg duren de momenten waarin wij wanneer we thee dronken het verdriet met vreugde weg klonken... alles wat maar te drinken was: thee met een vleugje van vervlogen dromen konden we dichterbij elkaar komen.…

Heel zijn leven had hij aandacht gegeven. Als mensenvriend Had hij de ander gediend, Dat had de doorslag gegeven. Het laatste waar hij aan dacht, Was het krijgen van aandacht.…

Waarom voel ik zoveel bij jou? Waarom raak je mij... alléén zoals je me weet te raken alleen jouw stem, jouw blik in de ogen jouw houding, jouw hart zit in mijn hart: een telkens nieuw gegeven in mijn leven. Na de zoveelste dood, zorg je steeds voor nieuw leven, want jij bent toegewijd, zo ik ook trachtte maar ik, veel kleiner en simpel…

in haar afstand ervaar ik geen integriteit, vertrouwen en geloof. ergens onderweg is de vriendschap gestorven. in mijn ongeduld sluit ze me buiten. in rust verwaarloost ze me. gerommel in de marge is investeren in frustraties en stress. in dit eindeloos coma regeert de utopie. de verkenning onvoltooid. de top onbereikbaar. de afstand…

Jij kwam onverwacht in mijn leven. Ik had wel van je gehoord maar daar bleef het bij. Nu heb ik me in je verdiept, ik weet bijna alles over je! Je hebt m'n leven ingrijpend veranderd! Je bent ijzersterk. Je houdt me op de been. Brengt me zekerheid, veiligheid. Jij geeft me rust. Jij laat m'n hart sneller slaan. Jij bent er altijd, laat me…

Ik was nog nooit zo verheugd ik was nog nooit zo blij, als toen ik jou zag jij, met die bescheiden lach van je ik ben nog nooit zo blij geweest als jij in mijn ogen leest en ik, alleen door jouw aanwezigheid mijn zorgen kwijt raak aan eeuwigheid.…

Ik krijg met rijmen mijn versje niet dicht jij tast mijn gevoel lieve vriend dat ene gebaar van jou proeft als witte wijn voor mij jij bent mijn beste gedicht houdt mijn loodlijn geaard hart open en vrij ben ik nieuw voor jou…

Als het geboortefeest Achter ons ligt maken we Ons op voor het leven dat Langzaam lijden wordt Van Hosanna en Halleluja Naar Kruisigt hem in Een kleine veertig dagen Zo snel verwaait je roem Van gevierde redder tot Bespotte koning van de joden Het kaarslicht dat ik in Kerstnacht bij de voordeur Heb gezet blijft gedurig Branden…

Jij bent mijn toeverlaat in een opstuivende zee van woorden. Een rots, die mij helpt om op het droge te geraken. Je hart is meer waard voor mij dan goud. De schittering in je ogen zijn als diamant Je geest geeft mij hoop. Zo kan ik verder zonder wanhoop. Je bent mijn reddende engel waar ik mij met weinig moeite aan vast kan klampen.…

Laten we vrienden zijn die ook als ze verre van elkaar verblijven verbonden zijn door zielestroom Laten we elkaar gedenken en gedachten zenden die licht brengen Licht als de stralen van de rijzende zon Buiten is de nacht sombere regen de kamer is gevuld met serene klanken en de vlam van de kaars en ik denk aan jou…

Dromen, dichter dan dichtbij jou komen. Gedachten-stromen vol met invloeden van jou zintuigen, eindelijk nou. Jaren was jij enkel letters op papier nu zit je werkelijk tegenover mij hier. Ik hoor klanken uit jouw mond maar versta even niets, ben zo...verstomd.…